Ajax, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams.
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
XML: Passage Full Text
[ μέχρις οὗ μυχοὺς κίχωσι τοῦ κάτω θεοῦ],
καὶ τἀμὰ τεύχη μήτ᾽ ἀγωνάρχαι τινὲς
θήσουσ᾽ Ἀχαιοῖς μήθ᾽ ὁ λυμεὼν ἐμός.
ἀλλ᾽ αὐτό μοι σύ , παῖ , λαβὼν ἐπώνυμον,
575
Εὐρύσακες , ἴσχε διὰ πολυρράφου στρέφων
πόρπακος , ἑπτάβοιον ἄρρηκτον σάκος:
τὰ δ᾽ ἄλλα τεύχη κοίν᾽ ἐμοὶ τεθάψεται.
ἀλλ᾽ ὡς τάχος τὸν παῖδα τόνδ᾽ ἤδη δέχου
καὶ δῶμα πάκτου , μηδ᾽ ἐπισκήνους γόους
580
δάκρυε : κάρτα τοι φιλοίκτιστον γυνή.
πύκαζε θᾶσσον : οὐ πρὸς ἰατροῦ σοφοῦ
θρηνεῖν ἐπῳδὰς πρὸς τομῶντι πήματι.
Χορός
δέδοικ᾽ ἀκούων τήνδε τὴν προθυμίαν:
οὐ γάρ μ᾽ ἀρέσκει γλῶσσά σου τεθηγμένη.
Τέκμησσα
585
ὦ δέσποτ᾽ Αἴας , τί ποτε δρασείεις φρενί;
Αἴας
μὴ κρῖνε , μὴ ᾽ξέταζε : σωφρονεῖν καλόν.
Τέκμησσα
οἴμ᾽ ὡς ἀθυμῶ : καί σε πρὸς τοῦ σοῦ τέκνου
καὶ θεῶν ἱκνοῦμαι , μὴ προδοὺς ἡμᾶς γένῃ.
Αἴας
ἄγαν γε λυπεῖς : οὐ κάτοισθ᾽ ἐγὼ θεοῖς
590
ὡς οὐδὲν ἀρκεῖν εἴμ᾽ ὀφειλέτης ἔτι;
Τέκμησσα
εὔφημα φώνει.
Αἴας
τοῖς ἀκούουσιν λέγε.
Τέκμησσα
σὺ δ᾽ οὐχὶ πείσει;
Αἴας
πόλλ᾽ ἄγαν ἤδη θροεῖς.
Τέκμησσα
ταρβῶ γάρ , ὦναξ.
Αἴας
οὐ ξυνέρξεθ᾽ ὡς τάχος;
Τέκμησσα
πρὸς θεῶν , μαλάσσου.
Αἴας
μῶρά μοι δοκεῖς φρονεῖν,
595
εἰ τοὐμὸν ἦθος ἄρτι παιδεύειν νοεῖς.
Χορός
ὦ κλεινὰ Σαλαμίς , σὺ μέν που
ναίεις ἁλίπλακτος , εὐδαίμων,
πᾶσιν περίφαντος ἀεί:
600
ἐγὼ δ᾽ ὁ τλάμων παλαιὸς ἀφ᾽ οὗ χρόνος
Ἰδαῖα μίμνων λειμώνι᾽ ἔπαυλα μηνῶν
ἀνήριθμος αἰὲν εὐνῶμαι
605
χρόνῳ τρυχόμενος,
κακὰν ἐλπίδ᾽ ἔχων
ἔτι μέ ποτ᾽ ἀνύσειν
τὸν ἀπότροπον ἀΐδηλον Ἅιδαν.
Χορός
καί μοι δυσθεράπευτος Αἴας
610
ξύνεστιν ἔφεδρος , ὤμοι μοι,
θείᾳ μανίᾳ ξύναυλος:
ὃν ἐξεπέμψω πρὶν δή ποτε θουρίῳ
κρατοῦντ᾽ ἐν Ἄρει : νῦν δ᾽ αὖ φρενὸς οἰοβώτας
615
φίλοις μέγα πένθος ηὕρηται.
τὰ πρὶν δ᾽ ἔργα χεροῖν
μεγίστας ἀρετᾶς
620
ἄφιλα παρ᾽ ἀφίλοις
ἔπεσ᾽ ἔπεσε μελέοις Ἀτρείδαις.
Χορός
ἦ που παλαιᾷ μὲν σύντροφος ἁμέρᾳ,
625
λευκῷ δὲ γήρᾳ μάτηρ νιν ὅταν νοσοῦντα
φρενομόρως ἀκούσῃ,
αἴλινον αἴλινον
οὐδ᾽ οἰκτρᾶς γόον ὄρνιθος ἀηδοῦς
630
ἥσει δύσμορος , ἀλλ᾽ ὀξυτόνους μὲν ᾠδὰς
θρηνήσει , χερόπλακτοι δ᾽
ἐν στέρνοισι πεσοῦνται
δοῦποι καὶ πολιᾶς ἄμυγμα χαίτας.
Χορός
635
κρείσσων παρ᾽ Ἅιδᾳ κεύθων ὁ νοσῶν μάταν,
ὃς ἐκ πατρῴας ἥκων γενεᾶς ἄριστος
πολυπόνων Ἀχαιῶν,
οὐκέτι συντρόφοις
640
ὀργαῖς ἔμπεδος , ἀλλ᾽ ἐκτὸς ὁμιλεῖ.
ὦ τλᾶμον πάτερ , οἵαν σε μένει πυθέσθαι
παιδὸς δύσφορον ἄταν,
ἃν οὔπω τις ἔθρεψεν
645
αἰὼν Αἰακιδᾶν ἄτερθε τοῦδε.
Αἴας
ἅπανθ᾽ ὁ μακρὸς κἀναρίθμητος χρόνος