Ὀδύσσεια, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
331
φάσκεν ἐλεύσεσθαι χρυσόρραπις ἀργεϊφόντης,
332
ἐκ Τροίης ἀνιόντα θοῇ σὺν νηὶ μελαίνῃ.
333
ἀλλ᾽ ἄγε δὴ κολεῷ μὲν ἄορ θέο , νῶι δ᾽ ἔπειτα
334
εὐνῆς ἡμετέρης ἐπιβείομεν , ὄφρα μιγέντε
335
εὐνῇ καὶ φιλότητι πεποίθομεν ἀλλήλοισιν.’
336
“ὣς
ἔφατ᾽ , αὐτὰρ
ἐγώ
μιν
ἀμειβόμενος
προσέειπον:
337
‘ὦ
Κίρκη , πῶς
γάρ
με
κέλεαι
σοὶ
ἤπιον
εἶναι,
338
ἥ μοι σῦς μὲν ἔθηκας ἐνὶ μεγάροισιν ἑταίρους,
339
αὐτὸν δ᾽ ἐνθάδ᾽ ἔχουσα δολοφρονέουσα κελεύεις
340
ἐς θάλαμόν τ᾽ ἰέναι καὶ σῆς ἐπιβήμεναι εὐνῆς,
341
ὄφρα με γυμνωθέντα κακὸν καὶ ἀνήνορα θήῃς.
342
οὐδ᾽ ἂν ἐγώ γ᾽ ἐθέλοιμι τεῆς ἐπιβήμεναι εὐνῆς,
343
εἰ μή μοι τλαίης γε , θεά , μέγαν ὅρκον ὀμόσσαι
344
μή τί μοι αὐτῷ πῆμα κακὸν βουλευσέμεν ἄλλο.’
345
“ὣς
ἐφάμην , ἡ
δ᾽
αὐτίκ᾽
ἀπώμνυεν , ὡς
ἐκέλευον.
346
αὐτὰρ ἐπεί ῥ᾽ ὄμοσέν τε τελεύτησέν τε τὸν ὅρκον,
347
καὶ τότ᾽ ἐγὼ Κίρκης ἐπέβην περικαλλέος εὐνῆς.
348
“ἀμφίπολοι
δ᾽
ἄρα
τέως
μὲν
ἐνὶ
μεγάροισι
πένοντο
349
τέσσαρες , αἵ οἱ δῶμα κάτα δρήστειραι ἔασι:
350
γίγνονται δ᾽ ἄρα ταί γ᾽ ἔκ τε κρηνέων ἀπό τ᾽ ἀλσέων
351
ἔκ θ᾽ ἱερῶν ποταμῶν , οἵ τ᾽ εἰς ἅλαδε προρέουσι.
352
τάων ἡ μὲν ἔβαλλε θρόνοις ἔνι ῥήγεα καλὰ
353
πορφύρεα καθύπερθ᾽ , ὑπένερθε δὲ λῖθ᾽ ὑπέβαλλεν:
354
ἡ δ᾽ ἑτέρη προπάροιθε θρόνων ἐτίταινε τραπέζας
355
ἀργυρέας , ἐπὶ δέ σφι τίθει χρύσεια κάνεια:
356
ἡ δὲ τρίτη κρητῆρι μελίφρονα οἶνον ἐκίρνα
357
ἡδὺν ἐν ἀργυρέῳ , νέμε δὲ χρύσεια κύπελλα:
358
ἡ δὲ τετάρτη ὕδωρ ἐφόρει καὶ πῦρ ἀνέκαιε
359
πολλὸν ὑπὸ τρίποδι μεγάλῳ : ἰαίνετο δ᾽ ὕδωρ.
360
αὐτὰρ ἐπεὶ δὴ ζέσσεν ὕδωρ ἐνὶ ἤνοπι χαλκῷ,