Ὀδύσσεια, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
391
κλαῖε δ᾽ ὅ γε λιγέως , θαλερὸν κατὰ δάκρυον εἴβων,
392
πιτνὰς εἰς ἐμὲ χεῖρας , ὀρέξασθαι μενεαίνων:
393
ἀλλ᾽ οὐ γάρ οἱ ἔτ᾽ ἦν ἲς ἔμπεδος οὐδέ τι κῖκυς,
394
οἵη περ πάρος ἔσκεν ἐνὶ γναμπτοῖσι μέλεσσι.
395
“τὸν
μὲν
ἐγὼ
δάκρυσα
ἰδὼν
ἐλέησά
τε
θυμῷ,
396
καί μιν φωνήσας ἔπεα πτερόεντα προσηύδων:
397
‘Ἀτρεΐδη
κύδιστε , ἄναξ
ἀνδρῶν
Ἀγάμεμνον,
398
τίς νύ σε κὴρ ἐδάμασσε τανηλεγέος θανάτοιο;
399
ἦε σέ γ᾽ ἐν νήεσσι Ποσειδάων ἐδάμασσεν
400
ὄρσας ἀργαλέων ἀνέμων ἀμέγαρτον ἀυτμήν;
401
ἦέ σ᾽ ἀνάρσιοι ἄνδρες ἐδηλήσαντ᾽ ἐπὶ χέρσου
402
βοῦς περιταμνόμενον ἠδ᾽ οἰῶν πώεα καλά,
403
ἠὲ περὶ πτόλιος μαχεούμενον ἠδὲ γυναικῶν;
404
“ὣς
ἐφάμην , ὁ
δέ
μ᾽
αὐτίκ᾽
ἀμειβόμενος
προσέειπε:
405
‘διογενὲς
Λαερτιάδη , πολυμήχαν᾽
Ὀδυσσεῦ,
406
οὔτ᾽ ἐμέ γ᾽ ἐν νήεσσι Ποσειδάων ἐδάμασσεν
407
ὄρσας ἀργαλέων ἀνέμων ἀμέγαρτον ἀυτμήν,
408
οὔτε μ᾽ ἀνάρσιοι ἄνδρες ἐδηλήσαντ᾽ ἐπὶ χέρσου,
409
ἀλλά μοι Αἴγισθος τεύξας θάνατόν τε μόρον τε
410
ἔκτα σὺν οὐλομένῃ ἀλόχῳ , οἶκόνδε καλέσσας,
411
δειπνίσσας , ὥς τίς τε κατέκτανε βοῦν ἐπὶ φάτνῃ.
412
ὣς θάνον οἰκτίστῳ θανάτῳ : περὶ δ᾽ ἄλλοι ἑταῖροι
413
νωλεμέως κτείνοντο σύες ὣς ἀργιόδοντες,
414
οἵ ῥά τ᾽ ἐν ἀφνειοῦ ἀνδρὸς μέγα δυναμένοιο
415
ἢ γάμῳ ἢ ἐράνῳ ἢ εἰλαπίνῃ τεθαλυίῃ.
416
ἤδη μὲν πολέων φόνῳ ἀνδρῶν ἀντεβόλησας,
417
μουνὰξ κτεινομένων καὶ ἐνὶ κρατερῇ ὑσμίνῃ:
418
ἀλλά κε κεῖνα μάλιστα ἰδὼν ὀλοφύραο θυμῷ,
419
ὡς ἀμφὶ κρητῆρα τραπέζας τε πληθούσας
420
κείμεθ᾽ ἐνὶ μεγάρῳ , δάπεδον δ᾽ ἅπαν αἵματι θῦεν.