Reading Center

ἥμενοι ἑσταότες τε κατ᾽ εὐρυπυλὲς Ἄϊδος δῶ.

“τὸν δὲ μετ᾽ Ὠρίωνα πελώριον εἰσενόησα

θῆρας ὁμοῦ εἰλεῦντα κατ᾽ ἀσφοδελὸν λειμῶνα,

τοὺς αὐτὸς κατέπεφνεν ἐν οἰοπόλοισιν ὄρεσσι

χερσὶν ἔχων ῥόπαλον παγχάλκεον , αἰὲν ἀαγές.

“καὶ Τιτυὸν εἶδον , Γαίης ἐρικυδέος υἱόν,

κείμενον ἐν δαπέδῳ : ὁ δ᾽ ἐπ᾽ ἐννέα κεῖτο πέλεθρα,

γῦπε δέ μιν ἑκάτερθε παρημένω ἧπαρ ἔκειρον,

δέρτρον ἔσω δύνοντες , ὁ δ᾽ οὐκ ἀπαμύνετο χερσί:

Λητὼ γὰρ ἕλκησε , Διὸς κυδρὴν παράκοιτιν,

Πυθώδ᾽ ἐρχομένην διὰ καλλιχόρου Πανοπῆος.

“καὶ μὴν Τάνταλον εἰσεῖδον κρατέρ᾽ ἄλγε᾽ ἔχοντα

ἑστεῶτ᾽ ἐν λίμνῃ : ἡ δὲ προσέπλαζε γενείῳ:

στεῦτο δὲ διψάων , πιέειν δ᾽ οὐκ εἶχεν ἑλέσθαι:

ὁσσάκι γὰρ κύψει᾽ ὁ γέρων πιέειν μενεαίνων,

τοσσάχ᾽ ὕδωρ ἀπολέσκετ᾽ ἀναβροχέν , ἀμφὶ δὲ ποσσὶ

γαῖα μέλαινα φάνεσκε , καταζήνασκε δὲ δαίμων.

δένδρεα δ᾽ ὑψιπέτηλα κατὰ κρῆθεν χέε καρπόν,

ὄγχναι καὶ ῥοιαὶ καὶ μηλέαι ἀγλαόκαρποι

συκέαι τε γλυκεραὶ καὶ ἐλαῖαι τηλεθόωσαι:

τῶν ὁπότ᾽ ἰθύσει᾽ ὁ γέρων ἐπὶ χερσὶ μάσασθαι,

τὰς δ᾽ ἄνεμος ῥίπτασκε ποτὶ νέφεα σκιόεντα.

“καὶ μὴν Σίσυφον εἰσεῖδον κρατέρ᾽ ἄλγε᾽ ἔχοντα

λᾶαν βαστάζοντα πελώριον ἀμφοτέρῃσιν.

ἦ τοι ὁ μὲν σκηριπτόμενος χερσίν τε ποσίν τε

λᾶαν ἄνω ὤθεσκε ποτὶ λόφον : ἀλλ᾽ ὅτε μέλλοι

ἄκρον ὑπερβαλέειν , τότ᾽ ἀποστρέψασκε κραταιίς:

αὖτις ἔπειτα πέδονδε κυλίνδετο λᾶας ἀναιδής.

αὐτὰρ ὅ γ᾽ ἂψ ὤσασκε τιταινόμενος , κατὰ δ᾽ ἱδρὼς

ἔρρεεν ἐκ μελέων , κονίη δ᾽ ἐκ κρατὸς ὀρώρει.