Reading Center

“αὐτὰρ ἐπεί ῥ᾽ ἐπὶ νῆα κατήλυθον ἠδὲ θάλασσαν,

νείκεον ἄλλοθεν ἄλλον ἐπισταδόν , οὐδέ τι μῆχος

εὑρέμεναι δυνάμεσθα , βόες δ᾽ ἀποτέθνασαν ἤδη.

τοῖσιν δ᾽ αὐτίκ᾽ ἔπειτα θεοὶ τέραα προύφαινον:

εἷρπον μὲν ῥινοί , κρέα δ᾽ ἀμφ᾽ ὀβελοῖσι μεμύκει,

ὀπταλέα τε καὶ ὠμά , βοῶν δ᾽ ὣς γίγνετο φωνή.

“ἑξῆμαρ μὲν ἔπειτα ἐμοὶ ἐρίηρες ἑταῖροι

δαίνυντ᾽ Ἠελίοιο βοῶν ἐλάσαντες ἀρίστας:

ἀλλ᾽ ὅτε δὴ ἕβδομον ἦμαρ ἐπὶ Ζεὺς θῆκε Κρονίων,

καὶ τότ᾽ ἔπειτ᾽ ἄνεμος μὲν ἐπαύσατο λαίλαπι θύων,

ἡμεῖς δ᾽ αἶψ᾽ ἀναβάντες ἐνήκαμεν εὐρέι πόντῳ,

ἱστὸν στησάμενοι ἀνά θ᾽ ἱστία λεύκ᾽ ἐρύσαντες.

“ἀλλ᾽ ὅτε δὴ τὴν νῆσον ἐλείπομεν , οὐδέ τις ἄλλη

φαίνετο γαιάων , ἀλλ᾽ οὐρανὸς ἠδὲ θάλασσα,

δὴ τότε κυανέην νεφέλην ἔστησε Κρονίων

νηὸς ὕπερ γλαφυρῆς , ἤχλυσε δὲ πόντος ὑπ᾽ αὐτῆς.

ἡ δ᾽ ἔθει οὐ μάλα πολλὸν ἐπὶ χρόνον : αἶψα γὰρ ἦλθε

κεκληγὼς Ζέφυρος μεγάλῃ σὺν λαίλαπι θύων,

ἱστοῦ δὲ προτόνους ἔρρηξ᾽ ἀνέμοιο θύελλα

ἀμφοτέρους : ἱστὸς δ᾽ ὀπίσω πέσεν , ὅπλα τε πάντα

εἰς ἄντλον κατέχυνθ᾽ . ὁ δ᾽ ἄρα πρυμνῇ ἐνὶ νηὶ

πλῆξε κυβερνήτεω κεφαλήν , σὺν δ᾽ ὀστέ᾽ ἄραξε

πάντ᾽ ἄμυδις κεφαλῆς : ὁ δ᾽ ἄρ᾽ ἀρνευτῆρι ἐοικὼς

κάππεσ᾽ ἀπ᾽ ἰκριόφιν , λίπε δ᾽ ὀστέα θυμὸς ἀγήνωρ.

Ζεὺς δ᾽ ἄμυδις βρόντησε καὶ ἔμβαλε νηὶ κεραυνόν:

ἡ δ᾽ ἐλελίχθη πᾶσα Διὸς πληγεῖσα κεραυνῷ,

ἐν δὲ θεείου πλῆτο , πέσον δ᾽ ἐκ νηὸς ἑταῖροι.

οἱ δὲ κορώνῃσιν ἴκελοι περὶ νῆα μέλαιναν

κύμασιν ἐμφορέοντο , θεὸς δ᾽ ἀποαίνυτο νόστον.

αὐτὰρ ἐγὼ διὰ νηὸς ἐφοίτων , ὄφρ᾽ ἀπὸ τοίχους