Ὀδύσσεια, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
331
κείμενον , ἔνθα τε δαιτρὸς ἐφίζεσκε κρέα πολλὰ
332
δαιόμενος μνηστῆρσι δόμον κάτα δαινυμένοισι:
333
τὸν κατέθηκε φέρων πρὸς Τηλεμάχοιο τράπεζαν
334
ἀντίον , ἔνθα δ᾽ ἄρ᾽ αὐτὸς ἐφέζετο : τῷ δ᾽ ἄρα κῆρυξ
335
μοῖραν ἑλὼν ἐτίθει κανέου τ᾽ ἐκ σῖτον ἀείρας.
336
ἀγχίμολον δὲ μετ᾽ αὐτὸν ἐδύσετο δώματ᾽ Ὀδυσσεύς,
337
πτωχῷ λευγαλέῳ ἐναλίγκιος ἠδὲ γέροντι,
338
σκηπτόμενος : τὰ δὲ λυγρὰ περὶ χροΐ εἵματα ἕστο.
339
ἷζε δ᾽ ἐπὶ μελίνου οὐδοῦ ἔντοσθε θυράων,
340
κλινάμενος σταθμῷ κυπαρισσίνῳ , ὅν ποτε τέκτων
341
ξέσσεν ἐπισταμένως καὶ ἐπὶ στάθμην ἴθυνεν.
342
Τηλέμαχος δ᾽ ἐπὶ οἷ καλέσας προσέειπε συβώτην,
343
ἄρτον τ᾽ οὖλον ἑλὼν περικαλλέος ἐκ κανέοιο
344
καὶ κρέας , ὥς οἱ χεῖρες ἐχάνδανον ἀμφιβαλόντι:
345
“δὸς
τῷ
ξείνῳ
ταῦτα
φέρων
αὐτόν
τε
κέλευε
346
αἰτίζειν μάλα πάντας ἐποιχόμενον μνηστῆρας:
347
αἰδὼς δ᾽ οὐκ ἀγαθὴ κεχρημένῳ ἀνδρὶ παρεῖναι.”
348
ὣς φάτο , βῆ δὲ συφορβός , ἐπεὶ τὸν μῦθον ἄκουσεν,
349
ἀγχοῦ δ᾽ ἱστάμενος ἔπεα πτερόεντ᾽ ἀγόρευε:
350
“Τηλέμαχός
τοι , ξεῖνε , διδοῖ
τάδε , καί
σε
κελεύει
351
αἰτίζειν μάλα πάντας ἐποιχόμενον μνηστῆρας:
352
αἰδῶ δ᾽ οὐκ ἀγαθήν φησ᾽ ἔμμεναι ἀνδρὶ προΐκτῃ.”
353
τὸν δ᾽ ἀπαμειβόμενος προσέφη πολύμητις Ὀδυσσεύς:
354
“Ζεῦ
ἄνα , Τηλέμαχόν
μοι
ἐν
ἀνδράσιν
ὄλβιον
εἶναι,
355
καί οἱ πάντα γένοιθ᾽ ὅσσα φρεσὶν ᾗσι μενοινᾷ.”
356
ἦ ῥα καὶ ἀμφοτέρῃσιν ἐδέξατο καὶ κατέθηκεν
357
αὖθι ποδῶν προπάροιθεν , ἀεικελίης ἐπὶ πήρης,
358
ἤσθιε δ᾽ ἧος ἀοιδὸς ἐνὶ μεγάροισιν ἄειδεν:
359
εὖθ᾽ ὁ δεδειπνήκειν , ὁ δ᾽ ἐπαύετο θεῖος ἀοιδός.
360
μνηστῆρες δ᾽ ὁμάδησαν ἀνὰ μέγαρ᾽ . αὐτὰρ Ἀθήνη,