Reading Center

καὶ δέπαϊ χρυσέῳ δειδίσκετο , φώνησέν τε:

“χαῖρε , πάτερ ὦ ξεῖνε , γένοιτό τοι ἔς περ ὀπίσσω

ὄλβος : ἀτὰρ μὲν νῦν γε κακοῖς ἔχεαι πολέεσσι.”

τὸν δ᾽ ἀπαμειβόμενος προσέφη πολύμητις Ὀδυσσεύς:

“Ἀμφίνομ᾽ , ἦ μάλα μοι δοκέεις πεπνυμένος εἶναι:

τοίου γὰρ καὶ πατρός , ἐπεὶ κλέος ἐσθλὸν ἄκουον,

Νῖσον Δουλιχιῆα ἐΰν τ᾽ ἔμεν ἀφνειόν τε:

τοῦ σ᾽ ἔκ φασι γενέσθαι , ἐπητῇ δ᾽ ἀνδρὶ ἔοικας.

τοὔνεκά τοι ἐρέω , σὺ δὲ σύνθεο καί μευ ἄκουσον:

οὐδὲν ἀκιδνότερον γαῖα τρέφει ἀνθρώποιο,

πάντων ὅσσα τε γαῖαν ἔπι πνείει τε καὶ ἕρπει.

οὐ μὲν γάρ ποτέ φησι κακὸν πείσεσθαι ὀπίσσω,

ὄφρ᾽ ἀρετὴν παρέχωσι θεοὶ καὶ γούνατ᾽ ὀρώρῃ:

ἀλλ᾽ ὅτε δὴ καὶ λυγρὰ θεοὶ μάκαρες τελέσωσι,

καὶ τὰ φέρει ἀεκαζόμενος τετληότι θυμῷ:

τοῖος γὰρ νόος ἐστὶν ἐπιχθονίων ἀνθρώπων

οἷον ἐπ᾽ ἦμαρ ἄγησι πατὴρ ἀνδρῶν τε θεῶν τε.

καὶ γὰρ ἐγώ ποτ᾽ ἔμελλον ἐν ἀνδράσιν ὄλβιος εἶναι,

πολλὰ δ᾽ ἀτάσθαλ᾽ ἔρεξα βίῃ καὶ κάρτεϊ εἴκων,

πατρί τ᾽ ἐμῷ πίσυνος καὶ ἐμοῖσι κασιγνήτοισι.

τῷ μή τίς ποτε πάμπαν ἀνὴρ ἀθεμίστιος εἴη,

ἀλλ᾽ ὅ γε σιγῇ δῶρα θεῶν ἔχοι , ὅττι διδοῖεν.

οἷ᾽ ὁρόω μνηστῆρας ἀτάσθαλα μηχανόωντας,

κτήματα κείροντας καὶ ἀτιμάζοντας ἄκοιτιν

ἀνδρός , ὃν οὐκέτι φημὶ φίλων καὶ πατρίδος αἴης

δηρὸν ἀπέσσεσθαι : μάλα δὲ σχεδόν . ἀλλά σε δαίμων

οἴκαδ᾽ ὑπεξαγάγοι , μηδ᾽ ἀντιάσειας ἐκείνῳ,

ὁππότε νοστήσειε φίλην ἐς πατρίδα γαῖαν:

οὐ γὰρ ἀναιμωτί γε διακρινέεσθαι ὀΐω

μνηστῆρας καὶ κεῖνον , ἐπεί κε μέλαθρον ὑπέλθῃ.”