Reading Center

ἄγχι μάλ᾽ , οὐδ᾽ ἔτι τῆλε φίλων καὶ πατρίδος αἴης

δηρὸν ἀπεσσεῖται : ἔμπης δέ τοι ὅρκια δώσω.

ἴστω νῦν Ζεὺς πρῶτα , θεῶν ὕπατος καὶ ἄριστος,

ἱστίη τ᾽ Ὀδυσῆος ἀμύμονος , ἣν ἀφικάνω:

ἦ μέν τοι τάδε πάντα τελείεται ὡς ἀγορεύω.

τοῦδ᾽ αὐτοῦ λυκάβαντος ἐλεύσεται ἐνθάδ᾽ Ὀδυσσεύς,

τοῦ μὲν φθίνοντος μηνός , τοῦ δ᾽ ἱσταμένοιο.”

τὸν δ᾽ αὖτε προσέειπε περίφρων Πηνελόπεια:

“αἲ γὰρ τοῦτο , ξεῖνε , ἔπος τετελεσμένον εἴη:

τῷ κε τάχα γνοίης φιλότητά τε πολλά τε δῶρα

ἐξ ἐμεῦ , ὡς ἄν τίς σε συναντόμενος μακαρίζοι.

ἀλλά μοι ὧδ᾽ ἀνὰ θυμὸν ὀΐεται , ὡς ἔσεταί περ:

οὔτ᾽ Ὀδυσεὺς ἔτι οἶκον ἐλεύσεται , οὔτε σὺ πομπῆς

τεύξῃ , ἐπεὶ οὐ τοῖοι σημάντορές εἰσ᾽ ἐνὶ οἴκῳ

οἷος Ὀδυσσεὺς ἔσκε μετ᾽ ἀνδράσιν , εἴ ποτ᾽ ἔην γε,

ξείνους αἰδοίους ἀποπεμπέμεν ἠδὲ δέχεσθαι.

ἀλλά μιν , ἀμφίπολοι , ἀπονίψατε , κάτθετε δ᾽ εὐνήν,

δέμνια καὶ χλαίνας καὶ ῥήγεα σιγαλόεντα,

ὥς κ᾽ εὖ θαλπιόων χρυσόθρονον Ἠῶ ἵκηται.

ἠῶθεν δὲ μάλ᾽ ἦρι λοέσσαι τε χρῖσαί τε,

ὥς κ᾽ ἔνδον παρὰ Τηλεμάχῳ δείπνοιο μέδηται

ἥμενος ἐν μεγάρῳ : τῷ δ᾽ ἄλγιον ὅς κεν ἐκείνων

τοῦτον ἀνιάζῃ θυμοφθόρος : οὐδέ τι ἔργον

ἐνθάδ᾽ ἔτι πρήξει , μάλα περ κεχολωμένος αἰνῶς.

πῶς γὰρ ἐμεῦ σύ , ξεῖνε , δαήσεαι εἴ τι γυναικῶν

ἀλλάων περίειμι νόον καὶ ἐπίφρονα μῆτιν,

εἴ κεν ἀϋσταλέος , κακὰ εἱμένος ἐν μεγάροισιν

δαινύῃ ; ἄνθρωποι δὲ μινυνθάδιοι τελέθουσιν.

ὃς μὲν ἀπηνὴς αὐτὸς ἔῃ καὶ ἀπηνέα εἰδῇ,

τῷ δὲ καταρῶνται πάντες βροτοὶ ἄλγε᾽ ὀπίσσω