Ὀδύσσεια, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
211
νῦν δ᾽ αἱ μὲν γίγνονται ἀθέσφατοι , οὐδέ κεν ἄλλως
212
ἀνδρί γ᾽ ὑποσταχύοιτο βοῶν γένος εὐρυμετώπων:
213
τὰς δ᾽ ἄλλοι με κέλονται ἀγινέμεναί σφισιν αὐτοῖς
214
ἔδμεναι : οὐδέ τι παιδὸς ἐνὶ μεγάροις ἀλέγουσιν,
215
οὐδ᾽ ὄπιδα τρομέουσι θεῶν : μεμάασι γὰρ ἤδη
216
κτήματα δάσσασθαι δὴν οἰχομένοιο ἄνακτος.
217
αὐτὰρ ἐμοὶ τόδε θυμὸς ἐνὶ στήθεσσι φίλοισι
218
πόλλ᾽ ἐπιδινεῖται : μάλα μὲν κακὸν υἷος ἐόντος
219
ἄλλων δῆμον ἱκέσθαι ἰόντ᾽ αὐτῇσι βόεσσιν,
220
ἄνδρας ἐς ἀλλοδαπούς : τὸ δὲ ῥίγιον , αὖθι μένοντα
221
βουσὶν ἐπ᾽ ἀλλοτρίῃσι καθήμενον ἄλγεα πάσχειν.
222
καί κεν δὴ πάλαι ἄλλον ὑπερμενέων βασιλήων
223
ἐξικόμην φεύγων , ἐπεὶ οὐκέτ᾽ ἀνεκτὰ πέλονται:
224
ἀλλ᾽ ἔτι τὸν δύστηνον ὀΐομαι , εἴ ποθεν ἐλθὼν
225
ἀνδρῶν μνηστήρων σκέδασιν κατὰ δώματα θείῃ.”
226
τὸν δ᾽ ἀπαμειβόμενος προσέφη πολύμητις Ὀδυσσεύς:
227
“βουκόλ᾽ , ἐπεὶ
οὔτε
κακῷ
οὔτ᾽
ἄφρονι
φωτὶ
ἔοικας,
228
γιγνώσκω δὲ καὶ αὐτὸς ὅ τοι πινυτὴ φρένας ἵκει,
229
τοὔνεκά τοι ἐρέω καὶ ἐπὶ μέγαν ὅρκον ὀμοῦμαι:
230
ἴστω νῦν Ζεὺς πρῶτα θεῶν ξενίη τε τράπεζα
231
ἱστίη τ᾽ Ὀδυσῆος ἀμύμονος , ἣν ἀφικάνω,
232
ἦ σέθεν ἐνθάδ᾽ ἐόντος ἐλεύσεται οἴκαδ᾽ Ὀδυσσεύς:
233
σοῖσιν δ᾽ ὀφθαλμοῖσιν ἐπόψεαι , αἴ κ᾽ ἐθέλῃσθα,
234
κτεινομένους μνηστῆρας , οἳ ἐνθάδε κοιρανέουσιν.”
235
τὸν δ᾽ αὖτε προσέειπε βοῶν ἐπιβουκόλος ἀνήρ:
236
“αἲ
γὰρ
τοῦτο , ξεῖνε , ἔπος
τελέσειε
Κρονίων:
237
γνοίης χ᾽ οἵη ἐμὴ δύναμις καὶ χεῖρες ἕπονται.”
238
ὣς δ᾽ αὔτως Εὔμαιος ἐπεύξατο πᾶσι θεοῖσι
239
νοστῆσαι Ὀδυσῆα πολύφρονα ὅνδε δόμονδε.
240
ὣς οἱ μὲν τοιαῦτα πρὸς ἀλλήλους ἀγόρευον,