Reading Center

ὧδε δέ τις εἴπεσκε νέων ὑπερηνορεόντων:

“πῆ δὴ καμπύλα τόξα φέρεις , ἀμέγαρτε συβῶτα,

πλαγκτέ ; τάχ᾽ αὖ σ᾽ ἐφ᾽ ὕεσσι κύνες ταχέες κατέδονται

οἶον ἀπ᾽ ἀνθρώπων , οὓς ἔτρεφες , εἴ κεν Ἀπόλλων

ἡμῖν ἱλήκῃσι καὶ ἀθάνατοι θεοὶ ἄλλοι.”

ὣς φάσαν , αὐτὰρ , ὁ θῆκε φέρων αὐτῇ ἐνὶ χώρῃ,

δείσας , οὕνεκα πολλοὶ ὁμόκλεον ἐν μεγάροισιν.

Τηλέμαχος δ᾽ ἑτέρωθεν ἀπειλήσας ἐγεγώνει:

“ἄττα , πρόσω φέρε τόξα : τάχ᾽ οὐκ εὖ πᾶσι πιθήσεις

μή σε καὶ ὁπλότερός περ ἐὼν ἀγρόνδε δίωμαι,

βάλλων χερμαδίοισι : βίηφι δὲ φέρτερός εἰμι.

αἲ γὰρ πάντων τόσσον , ὅσοι κατὰ δώματ᾽ ἔασι,

μνηστήρων χερσίν τε βίηφί τε φέρτερος εἴην:

τῷ κε τάχα στυγερῶς τιν᾽ ἐγὼ πέμψαιμι νέεσθαι

ἡμετέρου ἐξ οἴκου , ἐπεὶ κακὰ μηχανόωνται.”

ὣς ἔφαθ᾽ , οἱ δ᾽ ἄρα πάντες ἐπ᾽ αὐτῷ ἡδὺ γέλασσαν

μνηστῆρες , καὶ δὴ μέθιεν χαλεποῖο χόλοιο

Τηλεμάχῳ : τὰ δὲ τόξα φέρων ἀνὰ δῶμα συβώτης

ἐν χείρεσσ᾽ Ὀδυσῆϊ δαΐφρονι θῆκε παραστάς.

ἐκ δὲ καλεσσάμενος προσέφη τροφὸν Εὐρύκλειαν:

“Τηλέμαχος κέλεταί σε , περίφρων Εὐρύκλεια,

κληῗσαι μεγάροιο θύρας πυκινῶς ἀραρυίας.

ἢν δέ τις ἤ στοναχῆς ἠὲ κτύπου ἔνδον ἀκούσῃ

ἀνδρῶν ἡμετέροισιν ἐν ἕρκεσι , μή τι θύραζε

προβλώσκειν , ἀλλ᾽ αὐτοῦ ἀκὴν ἔμεναι παρὰ ἔργῳ.”

ὣς ἄρ᾽ ἐφώνησεν , τῇ δ᾽ ἄπτερος ἔπλετο μῦθος,

κλήϊσεν δὲ θύρας μεγάρων εὖ ναιεταόντων.

σιγῇ δ᾽ ἐξ οἴκοιο Φιλοίτιος ἆλτο θύραζε,

κλήϊσεν δ᾽ ἄρ᾽ ἔπειτα θύρας εὐερκέος αὐλῆς.

κεῖτο δ᾽ ὑπ᾽ αἰθούσῃ ὅπλον νεὸς ἀμφιελίσσης