Ὀδύσσεια, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
272
οὐδ᾽ εὐήρε᾽ ἐρετμά , τά τε πτερὰ νηυσὶ πέλονται.
273
σῆμα δέ μοι τόδ᾽ ἔειπεν ἀριφραδές , οὐδέ σε κεύσω:
274
ὁππότε κεν δή μοι ξυμβλήμενος ἄλλος ὁδίτης
275
φήῃ ἀθηρηλοιγὸν ἔχειν ἀνὰ φαιδίμῳ ὤμῳ,
276
καὶ τότε μ᾽ ἐν γαίῃ πήξαντ᾽ ἐκέλευεν ἐρετμόν,
277
ἔρξανθ᾽ ἱερὰ καλὰ Ποσειδάωνι ἄνακτι,
278
ἀρνειὸν ταῦρόν τε συῶν τ᾽ ἐπιβήτορα κάπρον,
279
οἴκαδ᾽ ἀποστείχειν , ἔρδειν θ᾽ ἱερὰς ἑκατόμβας
280
ἀθανάτοισι θεοῖσι , τοὶ οὐρανὸν εὐρὺν ἔχουσι,
281
πᾶσι μάλ᾽ ἑξείης : θάνατος δέ μοι ἐξ ἁλὸς αὐτῷ
282
ἀβληχρὸς μάλα τοῖος ἐλεύσεται , ὅς κέ με πέφνῃ
283
γήρας ὕπο λιπαρῷ ἀρημένον : ἀμφὶ δὲ λαοὶ
284
ὄλβιοι ἔσσονται : τὰ δέ μοι φάτο πάντα τελεῖσθαι.”
285
τὸν δ᾽ αὖτε προσέειπε περίφρων Πηνελόπεια:
286
“εἰ
μὲν
δὴ
γῆράς
γε
θεοὶ
τελέουσιν
ἄρειον,
287
ἐλπωρή τοι ἔπειτα κακῶν ὑπάλυξιν ἔσεσθαι.”
288
ὣς οἱ μὲν τοιαῦτα πρὸς ἀλλήλους ἀγόρευον:
289
τόφρα δ᾽ ἄρ᾽ Εὐρυνόμη τε ἰδὲ τροφὸς ἔντυον εὐνὴν
290
ἐσθῆτος μαλακῆς , δαΐδων ὕπο λαμπομενάων.
291
αὐτὰρ ἐπεὶ στόρεσαν πυκινὸν λέχος ἐγκονέουσαι,
292
γρηῢς μὲν κείουσα πάλιν οἶκόνδε βεβήκει,
293
τοῖσιν δ᾽ Εὐρυνόμη θαλαμηπόλος ἡγεμόνευεν
294
ἐρχομένοισι λέχοσδε , δάος μετὰ χερσὶν ἔχουσα:
295
ἐς θάλαμον δ᾽ ἀγαγοῦσα πάλιν κίεν . οἱ μὲν ἔπειτα
296
ἀσπάσιοι λέκτροιο παλαιοῦ θεσμὸν ἵκοντο:
297
αὐτὰρ Τηλέμαχος καὶ βουκόλος ἠδὲ συβώτης
298
παῦσαν ἄρ᾽ ὀρχηθμοῖο πόδας , παῦσαν δὲ γυναῖκας,
299
αὐτοὶ δ᾽ εὐνάζοντο κατὰ μέγαρα σκιόεντα.
300
τὼ δ᾽ ἐπεὶ οὖν φιλότητος ἐταρπήτην ἐρατεινῆς,
301
τερπέσθην μύθοισι , πρὸς ἀλλήλους ἐνέποντε,