Reading Center

οἱ δ᾽ ὡς οὖν Ὀδυσῆα ἴδον φράσσαντό τε θυμῷ,

ἔσταν ἐνὶ μεγάροισι τεθηπότες : αὐτὰρ Ὀδυσσεὺς

μειλιχίοις ἐπέεσσι καθαπτόμενος προσέειπεν:

“ὦ γέρον , ἵζ᾽ ἐπὶ δεῖπνον , ἀπεκλελάθεσθε δὲ θάμβευς:

δηρὸν γὰρ σίτῳ ἐπιχειρήσειν μεμαῶτες

μίμνομεν ἐν μεγάροις , ὑμέας ποτιδέγμενοι αἰεί.”

ὣς ἄρ ἔφη , Δολίος δ᾽ ἰθὺς κίε χεῖρε πετάσσας

ἀμφοτέρας , Ὀδυσεῦς δὲ λαβὼν κύσε χεῖρ᾽ ἐπὶ καρπῷ,

καί μιν φωνήσας ἔπεα πτερόεντα προσηύδα:

“ὦ φίλ᾽ , ἐπεὶ νόστησας ἐελδομένοισι μάλ᾽ ἡμῖν

οὐδ᾽ ἔτ᾽ ὀϊομένοισι , θεοὶ δέ σ᾽ ἀνήγαγον αὐτοί,

οὖλέ τε καὶ μάλα χαῖρε , θεοὶ δέ τοι ὄλβια δοῖεν.

καί μοι τοῦτ᾽ ἀγόρευσον ἐτήτυμον , ὄφρ᾽ ἐῢ εἰδῶ,

ἢ ἤδη σάφα οἶδε περίφρων Πηνελόπεια

νοστήσαντά σε δεῦρ᾽ , ἦ ἄγγελον ὀτρύνωμεν.”

τὸν δ᾽ ἀπαμειβόμενος προσέφη πολύμητις Ὀδυσσεύς

“ὦ γέρον , ἤδη οἶδε : τί σε χρὴ ταῦτα πένεσθαι;”

ὣς φάθ᾽ , ὁ δ᾽ αὖτις ἄρ᾽ ἕζετ᾽ ἐϋξέστου ἐπὶ δίφρου.

ὣς δ᾽ αὔτως παῖδες Δολίου κλυτὸν ἀμφ᾽ Ὀδυσῆα

δεικανόωντ᾽ ἐπέεσσι καὶ ἐν χείρεσσι φύοντο,

ἑξείης δ᾽ ἕζοντο παραὶ Δολίον , πατέρα σφόν.

ὣς οἱ μὲν περὶ δεῖπνον ἐνὶ μεγάροισι πένοντο:

Ὄσσα δ᾽ ἄρ᾽ ἄγγελος ὦκα κατὰ πτόλιν ᾤχετο πάντη,

μνηστήρων στυγερὸν θάνατον καὶ κῆρ᾽ ἐνέπουσα.

οἱ δ᾽ ἄρ᾽ ὁμῶς ἀΐοντες ἐφοίτων ἄλλοθεν ἄλλος

μυχμῷ τε στοναχῇ τε δόμων προπάροιθ᾽ Ὀδυσῆος,

ἐκ δὲ νέκυς οἴκων φόρεον καὶ θάπτον ἕκαστοι,

τοὺς δ᾽ ἐξ ἀλλάων πολίων οἶκόνδε ἕκαστον

πέμπον ἄγειν ἁλιεῦσι θοῇς ἐπὶ νηυσὶ τιθέντες:

αὐτοὶ δ᾽ εἰς ἀγορὴν κίον ἀθρόοι , ἀχνύμενοι κῆρ.