Reading Center

ἐν δ᾽ ἱστόν τ᾽ ἐτίθεντο καὶ ἱστία νηὶ μελαίνῃ,

ἠρτύναντο δ᾽ ἐρετμὰ τροποῖς ἐν δερματίνοισιν,

πάντα κατὰ μοῖραν , ἀνά θ᾽ ἱστία λευκὰ πέτασσαν:

τεύχεα δέ σφ᾽ ἤνεικαν ὑπέρθυμοι θεράποντες.

ὑψοῦ δ᾽ ἐν νοτίῳ τήν γ᾽ ὥρμισαν , ἐκ δ᾽ ἔβαν αὐτοί:

ἔνθα δὲ δόρπον ἕλοντο , μένον δ᾽ ἐπὶ ἕσπερον ἐλθεῖν.

ἡ δ᾽ ὑπερωίῳ αὖθι περίφρων Πηνελόπεια

κεῖτ᾽ ἄρ᾽ ἄσιτος , ἄπαστος ἐδητύος ἠδὲ ποτῆτος,

ὁρμαίνουσ᾽ ἤ οἱ θάνατον φύγοι υἱὸς ἀμύμων,

ἦ ὅ γ᾽ ὑπὸ μνηστῆρσιν ὑπερφιάλοισι δαμείη.

ὅσσα δὲ μερμήριξε λέων ἀνδρῶν ἐν ὁμίλῳ

δείσας , ὁππότε μιν δόλιον περὶ κύκλον ἄγωσι,

τόσσα μιν ὁρμαίνουσαν ἐπήλυθε νήδυμος ὕπνος:

εὗδε δ᾽ ἀνακλινθεῖσα , λύθεν δέ οἱ ἅψεα πάντα.

ἔνθ᾽ αὖτ᾽ ἄλλ᾽ ἐνόησε θεά , γλαυκῶπις Ἀθήνη:

εἴδωλον ποίησε , δέμας δ᾽ ἤικτο γυναικί,

Ἰφθίμῃ , κούρῃ μεγαλήτορος Ἰκαρίοιο,

τὴν Εὔμηλος ὄπυιε Φερῇς ἔνι οἰκία ναίων.

πέμπε δέ μιν πρὸς δώματ᾽ Ὀδυσσῆος θείοιο,

ἧος Πηνελόπειαν ὀδυρομένην γοόωσαν

παύσειε κλαυθμοῖο γόοιό τε δακρυόεντος.

ἐς θάλαμον δ᾽ εἰσῆλθε παρὰ κληῖδος ἱμάντα,

στῆ δ᾽ ἄρ ὑπὲρ κεφαλῆς , καί μιν πρὸς μῦθον ἔειπεν:

“εὕδεις , Πηνελόπεια , φίλον τετιημένη ἦτορ;

οὐ μέν σ᾽ οὐδὲ ἐῶσι θεοὶ ῥεῖα ζώοντες

κλαίειν οὐδ᾽ ἀκάχησθαι , ἐπεί ῥ᾽ ἔτι νόστιμός ἐστι

σὸς παῖς : οὐ μὲν γάρ τι θεοῖς ἀλιτήμενός ἐστι.”

τὴν δ᾽ ἠμείβετ᾽ ἔπειτα περίφρων Πηνελόπεια,

ἡδὺ μάλα κνώσσουσ᾽ ἐν ὀνειρείῃσι πύλῃσιν:

“τίπτε , κασιγνήτη , δεῦρ᾽ ἤλυθες ; οὔ τι πάρος γε