Works and Days, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
πάντα ἰδὼν Διὸς ὀφθαλμὸς καὶ πάντα νοήσας
καί νυ τάδ᾽ , αἴ κ᾽ ἐθέλῃσ᾽ , ἐπιδέρκεται , οὐδέ λήθει,
οἵην δὴ καὶ τήνδε δίκην πόλις ἐντὸς ἐέργει.
270
νῦν δὴ ἐγὼ μήτ᾽ αὐτὸς ἐν ἀνθρώποισι δίκαιος
εἴην μήτ᾽ ἐμὸς υἱός : ἐπεὶ κακὸν ἄνδρα δίκαιον
ἔμμεναι , εἰ μείζω γε δίκην ἀδικώτερος ἕξει:
ἀλλὰ τά γ᾽ οὔ πω ἔολπα τελεῖν Δία μητιόεντα.
Πέρση , σὺ δὲ ταῦτα μετὰ φρεσὶ βάλλεο σῇσι,
275
καὶ νυ δίκης ἐπάκουε , βίης δ᾽ ἐπιλήθεο πάμπαν.
τόνδε γὰρ ἀνθρώποισι νόμον διέταξε Κρονίων
ἰχθύσι μὲν καὶ θηρσὶ καὶ οἰωνοῖς πετεηνοῖς
ἐσθέμεν ἀλλήλους , ἐπεὶ οὐ δίκη ἐστὶ μετ᾽ αὐτοῖς:
ἀνθρώποισι δ᾽ ἔδωκε δίκην , πολλὸν ἀρίστη
280
γίγνεται : εἰ γάρ τίς κ᾽ ἐθέλῃ τὰ δίκαι᾽ ἀγορεῦσαι
γιγνώσκων , τῷ μέν τ᾽ ὄλβον διδοῖ εὐρύοπα Ζεύς:
ὃς δέ κε μαρτυρίῃσι ἑκὼν ἐπίορκον ὀμόσσας
ψεύσεται , ἐν δὲ δίκην βλάψας νήκεστον ἀασθῇ,
τοῦ δέ τ᾽ ἀμαυροτέρη γενεὴ μετόπισθε λέλειπται:
285
ἀνδρὸς δ᾽ εὐόρκου γενεὴ μετόπισθεν ἀμείνων.
σοὶ δ᾽ ἐγὼ ἐσθλὰ νοέων ἐρέω , μέγα νήπιε Πέρση.
τὴν μέν τοι κακότητα καὶ ἰλαδὸν ἔστιν ἑλέσθαι
ῥηιδίως : λείη μὲν ὁδός , μάλα δ᾽ ἐγγύθι ναίει:
τῆς δ᾽ ἀρετῆς ἱδρῶτα θεοὶ προπάροιθεν ἔθηκαν
290
ἀθάνατοι : μακρὸς δὲ καὶ ὄρθιος οἶμος ἐς αὐτὴν
καὶ τρηχὺς τὸ πρῶτον : ἐπὴν δ᾽ εἰς ἄκρον ἵκηται,
ῥηιδίη δὴ ἔπειτα πέλει , χαλεπή περ ἐοῦσα.
οὗτος μὲν πανάριστος , ὃς αὐτὸς πάντα νοήσῃ
φρασσάμενος , τά κ᾽ ἔπειτα καὶ ἐς τέλος ᾖσιν ἀμείνω:
295
ἐσθλὸς δ᾽ αὖ κἀκεῖνος , ὃς εὖ εἰπόντι πίθηται:
ὃς δέ κε μήτ᾽ αὐτὸς νοέῃ μήτ᾽ ἄλλου ἀκούων