Seven Against Thebes, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
Δίκη δ᾽ ἄρ᾽ εἶναί φησιν , ὡς τὰ γράμματα
λέγεικατάξω δ᾽ ἄνδρα τόνδε καὶ πόλιν
ἕξει πατρῴων δωμάτων τ᾽ ἐπιστροφάς.”
τοιαῦτ᾽ ἐκείνων ἐστὶ τἀξευρήματα.
650
[ σὺ δ᾽ αὐτὸς ἤδη γνῶθι τίνα πέμπειν δοκεῖ:]
ὡς οὔποτ᾽ ἀνδρὶ τῷδε κηρυκευμάτων
μέμψῃ , σὺ δ᾽ αὐτὸς γνῶθι ναυκληρεῖν πόλιν.
Ἐτεοκλής
θεομανές τε καὶ θεῶν μέγα στύγος,
655
πανδάκρυτον ἁμὸν Οἰδίπου γένος:
ὤμοι , πατρὸς δὴ νῦν ἀραὶ τελεσφόροι.
ἀλλ᾽ οὔτε κλαίειν οὔτ᾽ ὀδύρεσθαι πρέπει,
μὴ καὶ τεκνωθῇ δυσφορώτερος γόος.
ἐπωνύμῳ δὲ κάρτα , Πολυνείκει λέγω,
660
τάχ᾽ εἰσόμεσθα τοὐπίσημ᾽ ὅποι τελεῖ,
εἴ νιν κατάξει χρυσότευκτα γράμματα
ἐπ᾽ ἀσπίδος φλύοντα σὺν φοίτῳ φρενῶν.
εἰ δ᾽ Διὸς παῖς παρθένος Δίκη παρῆν
ἔργοις ἐκείνου καὶ φρεσίν , τάχ᾽ ἂν τόδ᾽ ἦν:
ἀλλ᾽ οὔτε νιν φυγόντα μητρόθεν σκότον,
665
οὔτ᾽ ἐν τροφαῖσιν , οὔτ᾽ ἐφηβήσαντά πω,
οὔτ᾽ ἐν γενείου ξυλλογῇ τριχώματος,
Δίκη προσεῖδε καὶ κατηξιώσατο:
οὐδ᾽ ἐν πατρῴας μὴν χθονὸς κακουχίᾳ
οἶμαί νιν αὐτῷ νῦν παραστατεῖν πέλας.
670
δῆτ᾽ ἂν εἴη πανδίκως ψευδώνυμος
Δίκη , ξυνοῦσα φωτὶ παντόλμῳ φρένας.
τούτοις πεποιθὼς εἶμι καὶ ξυστήσομαι
αὐτός : τίς ἄλλος μᾶλλον ἐνδικώτερος;
ἄρχοντί τ᾽ ἄρχων καὶ κασιγνήτῳ κάσις,
675
ἐχθρὸς σὺν ἐχθρῷ στήσομαι . φέρ᾽ ὡς τάχος