Agamemnon, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
Ἀγαμέμνονός τε μοῖραν . ἀρκείτω βίος.
1315
ἰὼ ξένοι,
οὔτοι δυσοίζω θάμνον ὡς ὄρνις φόβῳ
ἄλλως : θανούσῃ μαρτυρεῖτέ μοι τόδε,
ὅταν γυνὴ γυναικὸς ἀντ᾽ ἐμοῦ θάνῃ,
ἀνήρ τε δυσδάμαρτος ἀντ᾽ ἀνδρὸς πέσῃ.
1320
ἐπιξενοῦμαι ταῦτα δ᾽ ὡς θανουμένη.
Χορός
τλῆμον , οἰκτίρω σε θεσφάτου μόρου.
Κασάνδρα
ἅπαξ ἔτ᾽ εἰπεῖν ῥῆσιν οὐ θρῆνον θέλω
ἐμὸν τὸν αὐτῆς . ἡλίῳ δ᾽ ἐπεύχομαι
πρὸς ὕστατον φῶς †τοῖς ἐμοῖς τιμαόροις
1325
ἐχθροῖς φονεῦσι τοῖς ἐμοῖς τίνειν ὁμοῦ ,
δούλης θανούσης , εὐμαροῦς χειρώματος.
ἰὼ βρότεια πράγματ᾽ : εὐτυχοῦντα μὲν
σκιά τις ἂν τρέψειεν : εἰ δὲ δυστυχῇ,
βολαῖς ὑγρώσσων σπόγγος ὤλεσεν γραφήν.
1330
καὶ ταῦτ᾽ ἐκείνων μᾶλλον οἰκτίρω πολύ.
Χορός
τὸ μὲν εὖ πράσσειν ἀκόρεστον ἔφυ
πᾶσι βροτοῖσιν : δακτυλοδείκτων δ᾽
οὔτις ἀπειπὼν εἴργει μελάθρων,
μηκέτ᾽ ἐσέλθῃς , τάδε φωνῶν.
1335
καὶ τῷδε πόλιν μὲν ἑλεῖν ἔδοσαν
μάκαρες Πριάμου:
θεοτίμητος δ᾽ οἴκαδ᾽ ἱκάνει.
νῦν δ᾽ εἰ προτέρων αἷμ᾽ ἀποτείσῃ
καὶ τοῖσι θανοῦσι θανὼν ἄλλων
1340
ποινὰς θανάτων ἐπικράνῃ,
τίς ἂν <ἐξ>εύξαιτο βροτῶν ἀσινεῖ
δαίμονι φῦναι τάδ᾽ ἀκούων;
Ἀγαμέμνων
ὤμοι , πέπληγμαι καιρίαν πληγὴν ἔσω.