Reading Center

τὰ δ᾽ αὖτε κἀπίμομφα . τίς δὲ πλὴν θεῶν

ἅπαντ᾽ ἀπήμων τὸν δι᾽ αἰῶνος χρόνον;

μόχθους γὰρ εἰ λέγοιμι καὶ δυσαυλίας,

σπαρνὰς παρήξεις καὶ κακοστρώτους , τί δ᾽ οὐ

στένοντες , †οὐ λαχόντεσ† ἤματος μέρος;

τὰ δ᾽ αὖτε χέρσῳ καὶ προσῆν πλέον στύγος:

εὐναὶ γὰρ ἦσαν δηΐων πρὸς τείχεσιν:

ἐξ οὐρανοῦ δὲ κἀπὸ γῆς λειμώνιαι

δρόσοι κατεψάκαζον , ἔμπεδον σίνος

ἐσθημάτων , τιθέντες ἔνθηρον τρίχα.

χειμῶνα δ᾽ εἰ λέγοι τις οἰωνοκτόνον,

οἷον παρεῖχ᾽ ἄφερτον Ἰδαία χιών,

ἢ θάλπος , εὖτε πόντος ἐν μεσημβριναῖς

κοίταις ἀκύμων νηνέμοις εὕδοι πεσών

τί ταῦτα πενθεῖν δεῖ ; παροίχεται πόνος:

παροίχεται δέ , τοῖσι μὲν τεθνηκόσιν

τὸ μήποτ᾽ αὖθις μηδ᾽ ἀναστῆναι μέλειν.

τί τοὺς ἀναλωθέντας ἐν ψήφῳ λέγειν,

τὸν ζῶντα δ᾽ ἀλγεῖν χρὴ τύχης παλιγκότου;

καὶ πολλὰ χαίρειν ξυμφορὰς καταξιῶ.

ἡμῖν δὲ τοῖς λοιποῖσιν Ἀργείων στρατοῦ

νικᾷ τὸ κέρδος , πῆμα δ᾽ οὐκ ἀντιρρέπει:

ὡς κομπάσαι τῷδ᾽ εἰκὸς ἡλίου φάει

ὑπὲρ θαλάσσης καὶ χθονὸς ποτωμένοις:

“Τροίαν ἑλόντες δή ποτ᾽ Ἀργείων στόλος

θεοῖς λάφυρα ταῦτα τοῖς καθ᾽ Ἑλλάδα

δόμοις ἐπασσάλευσαν ἀρχαῖον γάνος.”

τοιαῦτα χρὴ κλύοντας εὐλογεῖν πόλιν

καὶ τοὺς στρατηγούς : καὶ χάρις τιμήσεται

Διὸς τόδ᾽ ἐκπράξασα .πάντ᾽ ἔχεις λόγον.