Reading Center

itaque cum abs te^[*]abs te edd. (aps te V): a te SDp rell. caput illud^[*]caput id V (v, §105) tam multis verbis mercennarioque prooemio esset ornatum, ecquis inventus est^[*]inventus est V: est inventus SDp rell. postea praetor qui idem illud ediceret? non modo nemo edixit, sed ne metuit quidem quisquam ne quis ediceret. nam post te praetorem multi in isdem causis fuerunt^[*]multi in isdem causam sis (causis?) fuerunt V (v, §§53, 111): multi testamenta eodem modo fecerunt SDp rell.; Cl. Rev. xvii. 202; in his^[*]in is p nuper Annaea de multorum propinquorum sententia, pecuniosa mulier, quod censa non erat, testamento fecit heredem filiam. iam hoc^[*]Itaque hoc b magnum iudicium hominum de istius singulari^[*]Desinit in verbis istius singu- S plena pagina, quem sequuntur DG2LKs et al.: istius Z improbitate, quod C. Verres^[*]C. π Prisc.: om. Vbδ (Div. §22) sua sponte instituisset, id neminem metuisse ne quis reperiretur qui istius institutum^[*]istius institutum secl. Ernesti sequi vellet; solus enim tu inventus es cui satis non^[*]satis non V: non satis πb fuerit corrigere testamenta vivorum, nisi etiam rescinderes mortuorum.

tu ipse ex Siciliensi edicto hoc sustulisti; voluisti, ex improviso si quae res nata esset^[*]nata esset V al.: natac essent πb , ex urbano edicto decernere. quam postea tu tibi^[*]tu tibi V, ut videtur, al.: tibi tu πb defensionem relinquebas, in ea maxime offendisti, cum tuam auctoritatem tute ipse edicto provinciali repudiabas. atque ego^[*]ego om. q non dubito quin, ut mihi, cui mea filia maxime cordi est, res haec acerba videtur atque indigna, sic uni cuique vestrum, qui simili sensu atque indulgentia filiarum commovemini. quid enim natura nobis iucundius, quid carius esse voluit? quid est dignius in quo omnis nostra diligentia indulgentiaque consumatur?

homo importunis ime, cur tantam iniuriam P. Annio mortuo fecisti^[*]fecisti mortuo b ? cur hunc dolorem cineri eius atque ossibus inussisti, ut liberis eius bona patria—voluntate patris, iure, legibus tradita—eriperes, et cui tibi esset commodum condonares? quibuscum vivi bona nostra^[*]nostra Vpb: paterna q: nostra paterna r partimur, iis^[*]his pb: is q praetor adimere nobis mortuis bona fortunasque poterit? NEC PETITIONEM, inquit, NEC POSSESSIONEM DABO. eripies ^[*]Eripis Asc. igitur pupillae togam praetextam, detrahes ornamenta non solum fortunae sed etiam ingenuitatis? miramur ad arma contra istum hominem Lampsacenos isse, miramur istum de provincia decedentem clam Syracusis profugisse? nos si alienam vicem pro nostra iniuria doleremus, vestigium istius in foro nullum^[*]nullum V: non p rell. esset relictum.

pater dat filiae, prohibes; leges sinunt, tamen te interponis! de suis bonis ita dat ut ab iure non abeat; quid habes quod reprehendas? nihil, opinor. at ego concedo; prohibe, si potes, si habes qui te audiat, si potest tibi dicto audiens esse quisquam^[*]quisquam om. V . eripias tu voluntatem mortuis, bona vivis, ius omnibus? hoc populus Romanus non manu vindicasset, nisi te huic tempori atque huic iudicio reservasset? posteaquam ius praetorium constitutum est, semper hoc iure usi sumus: si tabulae testamenti non proferrentur, tum ut uti^[*]ut, uti Muell.; v. Stangl, Rh. Mus. 65, p. 96 quemque potissimum heredem esse oporteret, si is intestatus^[*]intestatus V Asc.: intestato p rell. mortuus esset, ita secundum eum possessio daretur. quare hoc sit aequissimum facile est dicere, sed in re tam usitata satis est ostendere omnis antea ius ita dixisse, et hoc vetus edictum translaticiumque esse.

cognoscite hominis aliud^[*]hominis aliud π: aliud hom. bδ in re vetere edictum novum, et simul, dum est unde ius civile discatur, adulescentis in disciplinam ei tradite: mirum est hominis ingenium, mira prudentia. Minucius quidam mortuus est ante istum praetorem; eius testamentum erat nullum; lege hereditas ad gentem Minuciam veniebat. si habuisset iste edictum, quod ante istum et postea omnes habuerunt, possessio Minuciae genti esset data: si quis testamento se heredem esse arbitraretur quod tum non exstaret, lege ageret in hereditatem, aut, pro praede litis vindiciarum cum satis^[*]glossam post litis habent π fide iussores fructuum accepisset, sponsionem faceret et^[*]et cod. (?) Vrs., Asc.: om. p rell. ita de hereditate certaret. hoc, opinor, iure et maiores nostri et nos semper usi sumus. videte ut hoc iste correxerit.