In Verrem, Against Verres, Orationes Volume III. Cicero, Marcus Tullius, creator; Peterson, William, 1856-1921, editor
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
verum, ut institui dicere, quinque iudicibus nulla lege, nullo instituto, nulla
reiectione[*]reiectione cO1: religione rell.
, nulla sorte ex libidine istius datis, non qui causam cognoscerent, sed
qui quod imperatum esset iudicarent, eo die nihil actum est; adesse iubentur
postridie.
17
Heraclius interea, cum omnis insidias
fortunis suis a praetore fieri videret, capit consilium de amicorum et propinquorum sententia
non adesse ad iudicium; itaque illa nocte Syracusis[*]illa nocte Syr. Opq: Syr. illa nocte b al. (prob.
Zielinski, p. 193) profugit. iste postridie[*]postridie O1: postero die p rell.
mane, cum multo
maturius quam umquam antea surrexisset, iudices citari iubet. Vbi comperit Heraclium non
adesse, cogere incipit eos ut absentem Heraclium condemnent. illi eum
commonefaciunt ut, si sibi[*]sibi cO: ei p
rell.
videatur[*]videretur (om. utatur)... ne cogat
cO (negogat p), utatur instituto suo
nec cogat ante horam decimam de absente secundum praesentem iudicare: impetrant. interea sane perturbatus et ipse et eius amici et
consiliarii moleste ferre coeperunt Heraclium profugisse; putabant absentis damnationem,
praesertim tantae pecuniae, multo invidiosiorem fore quam si praesens damnatus esset.
eo accedebat[*]accedere V
quod iudices e[*]ex
V
lege Rupilia dati non erant; multo etiam rem turpiorem
fore[*]fore cO: om. rell.
et
iniquiorem visum iri intellegebant. itaque hoc dum corrigere vult[*]uolt V
, apertior eius cupiditas improbitasque facta est.
nam illis quinque iudicibus uti se negat; iubet, id quod initio lege Rupilia fieri
oportuerat, citari Heraclium et eos qui dicam scripserant; ait[*]ait VcOk: aitque pq
se iudices ex lege[*]ċcċ ex lege cO: lege V (§39, supra) velle sortiri. quod ab eo pridie, cum multis lacrimis cum
oraret[*]cum oraret V rell. (cf. ii, §57:
iii, §67): oraret (om. cum) cO1
atque
obsecraret[*]atque obsecraret om. cO1
, Heraclius impetrare
non potuerat, id ei postridie[*]postridie VcO: postero die p rell.
venit in mentem, ex lege[*]ex lege VO: e lege rell.
Rupilia sortiri dicas oportere.
educit ex urna tris[*]tris om. V
; his[*]his
Ob: iis edd.
ut absentem Heraclium
condemnent imperat; itaque condemnant.
quae, malum, ista fuit amentia! Ecquando te
rationem factorum tuorum redditurum putasti? ecquando his de rebus talis viros audituros
existimasti? petatur hereditas ea[*]ea om. O1
,
quae nulla debetur, in praedam praetoris? interponatur nomen civitatis? imponatur honestae
civitati turpissima persona calumniae? neque hoc solum, sed ita res agatur[*]agatur cOb: agitur rell.
ut ne simulatio quidem
aequitatis ulla adhibeatur? nam, per deos immortalis, quid interest utrum praetor
imperet vique cogat aliquem de suis bonis omnibus decedere, an huiusce modi iudicium det, quo
iudicio indicta causa fortunis omnibus everti necesse sit[*]est O:
everti sit necesse coni. Zielinski (p.
193)?
18
profecto enim negare non potes[*]negari non potest O
te ex lege Rupilia sortiri iudices debuisse, cum praesertim Heraclius id
postularet. sin illud dicis[*]dicis O (§12; iii, §48):
dices rell. (Div. §12), te Heraclii
voluntate ab lege recessisse, ipse te impedies, ipse tua defensione implicabere; quare enim
primum ille[*]ille O1: ille ipse rell.
adesse noluit, cum ex eo numero iudices haberet quos
postularat[*]postularet O1 Par. 7786? deinde tu cur post
illius fugam iudices alios sortitus es, si eos qui erant antea dati utriusque dederas
voluntate? deinde ceteras dicas omnis illo foro M. Postumius quaestor sortitus est:
hanc solam tu illo conventu reperiere sortitus.
ergo, inquiet[*]inquit O1
aliquis, donavit populo
Syracusano illam hereditatem. primum, si id confiteri velim, tamen istum
condemnetis necesse est; neque enim permissum est ut impune nobis liceat, quod alicui
eripuerimus, id alteri tradere. verum ex ista reperietis hereditate ita
istum[*]istum ita O (Div. § ii, §100; iii,
§145) praedatum ut perpauca occulte fecerit; populum[*]populum O1: populum quidem rell.
Syracusanum in maximam
invidiam sua infamia, alieno praemio pervenisse, paucos Syracusanos,—eos qui nunc se[*]nunc
se Oπk: se nunc b vulg.
publice laudationis causa venisse dicunt,—et tunc[*]tunc πb: dū O: tum
edd.
participes praedae fuisse et nunc non ad istius
laudationem, sed ad communem litium aestimationem venisse[*]sed ad... venisse om. cO
. posteaquam damnatus est absens, non solum
illius hereditatis de qua ambigebatur, quae erat HS triciens, sed omnium bonorum paternorum
ipsius Heraclii, quae non minor erat pecunia, palaestrae Syracusanorum, hoc est Syracusanis,
possessio traditur.