Reading Center

Epicrates homines multis verbis ab se male acceptos^[*]male acc. ab se V fort. recte dimittit^[*]dimittit VO1: dimisit rell. ; redeunt illi Regio Syracusas, queri cum multis, ut fit, incipiunt se^[*]se V: sese rell. HS LXXX nummum frustra dedisse. res percrebruit et in ore atque sermone omnium coepit esse. Verres refert^[*]rem refert Kahntio auct. Iord. illam^[*]illam codd.: illam fabulam Muell.: fabulam Luterbacher suam Syracusanam; ait se velle de illis HS LXXX cognoscere; advocat multos. dicunt Bidini Volcatio se dedisse; illud non addunt, 'iussu istius.' Volcatium vocat, pecuniam referri imperat^[*]imperat codd. praeter O (iubet). Volcatius animo aequissimo nummos adfert, qui nihil amitteret, reddit inspectantibus multis: Bidini nummos auferunt.

dicet aliquis, 'quid ergo in hoc Verrem reprehendis, qui non modo ipse fur non est, sed ne alium quidem passus est esse?' attendite; iam intellegetis hanc pecuniam, quae^[*]quae O: qua rell. via modo visa est exire ab isto, eodem^[*]eodem scripsi: eadem codd. praeter O1 (eam = eandem?). Cf. ii, §50; Cl. Rev. xx. 256 semita revertisse. quid enim debuit praetor facere, cum consilio re cognita^[*]re cognita p rell. praeter O1 (cognita causa) cum comperisset suum comitem iuris decreti iudici corrumpendi causa,—qua in re ipsius praetoris caput existimatioque ageretur, —pecuniam^[*]pecuniam om. δ accepisse, Bidinos autem pecuniam contra praetoris famam ac fortunas dedisse? non et in eum qui accepisset animadvertisset^[*]animadvertisset cO1: animum advertisse pqk et in eos qui dedissent? tu, qui institueras in eos animadvertere qui perperam iudicassent, —quod saepe per imprudentiam fit,—hos pateris impune discedere qui ob tuum decretum^[*]ob tuum decretum om. O; sed cf. § 26 supra , ob tuum iudicium pecuniam aut dandam aut accipiendam putarant^[*]putabant O ?

Volcatius idem apud te postea fuit, eques Romanus, tanta accepta ignominia; nam quid est turpius ingenuo, quid minus libero dignum quam in conventu maximo cogi a magistratu furtum reddere? qui si eo animo esset quo non modo eques Romanus, sed quivis liber debet esse, aspicere te postea non potuisset; inimicus, hostis esset tanta contumelia accepta, nisi tecum tum^[*]tecum tum Opq: tecum vulg. conlusisset et tuae potius existimationi servisset quam suae. qui quam tibi amicus non modo tum^[*]tum codd.: tam diu Muell. fuerit quam diu tecum in provincia fuit, verum etiam nunc sit cum iam a ceteris amicis relictus es, et tu intellegis et nos existimare possumus. an ^[*]Ad O: fortasse At? hoc solum argumentum est nihil isto imprudente factum, quod Volcatius ei non succensuit? quod iste neque in Volcatium neque^[*]neque... neque Oq: nec... neque pr: nec... nec b edd. in Bidinos animadvertit^[*]animum advertit p ?

est magnum argumentum, verum illud maximum, quod illis ipsis Bidinis, quibus iste^[*]iste Muell.: ipse cO: om. V rell. iratus esse debuit, a quibus comperit, quod iure agere cum Epicrate nihil possent, etiamsi adesset, idcirco suum decretum pecunia esse temptatum: iis^[*]is V: his vulg. , inquam, ipsis non modo illam hereditatem quae Epicrati venerat, sed, ut in Heraclio Syracusano, item in hoc,—paulo etiam atrocius, quod Epicrates appellatus omnino non erat,—bona patria fortunasque eius Bidinis tradidit. ostendit enim novo modo, si quis quid de^[*]de V: om. pb rell.: ab vulg. absente peteret, se^[*]se om. V auditurum. adeunt Bidini, petunt hereditatem; procuratores postulant ut se ad leges suas reiciat aut ex lege Rupilia dicam^[*]dicam V p al.: litem O1: legem bδ scribi iubeat. adversarii non audebant contra dicere: exitus nullus reperiebatur. insimulant hominem fraudandi causa discessisse; postulant ut bona possidere iubeat^[*]iubeat VcO1: liceat p rell. .

debebat Epicrates nummum nullum^[*]nullum om. V: nullum nummum b al. nemini; amici, si quis quid peteret, iudicio se passuros, iudicatum solvi satis daturos esse dicebant. cum omnia consilia frigerent, admonitu istius insimulare coeperunt Epicratem litteras publicas corrupisse, a qua suspicione ille aberat plurimum: actionem eius rei postulant. amici recusare ne quod iudicium^[*]iudicium VO: novum iud. p rell. neve ipsius cognitio illo absente de existimatione eius^[*]eius existim. O constitueretur, et simul illud idem^[*]illud idem (item V) VO: idem illud p rell. postulare non desistebant ut se ad leges suas reiceret.