Reading Center

his te litteris, homo^[*]homo om. O audacissime atque amentissime, iugulatum esse non sentis? non vides, cum is qui tibi successit aratores reliquos appellet, hoc^[*]haec O eum diserte scribere, reliquos hos esse non ex bello neque ex aliqua eius modi^[*]eius modi O: huius modi p rell. calamitate, sed ex tuo scelere, importunitate, avaritia, crudelitate? recita cetera^[*]Recita cetera p2 in lac. . TAMEN PRO EO VT TEMPORIS DIFFI- CVLTAS ARATORVMQVE PENVRIA TVLIT. 'Aratorum,' inquit, 'penuria.' si ego accusator totiens de re eadem^[*]de re eadem p rell.: eadem de re O dicerem, vererer ne animos vestros offenderem, iudices. clamat Metellus, NISI LITTERAS MISISSEM: non est satis. NISI PRAESENS CONFIRMASSEM: ne id quidem satis est. RELI- QVOS, inquit, ARATORES. reliquos? prope lugubri verbo calamitatem provinciae Siciliae significat: addit, ARATORVM PENVRIA.

exspectate etiam, iudices, exspectate^[*]exspectate (post iudices) cO: om. p rell. , si potestis, auctoritatem accusationis meae. dico aratores istius avaritia eiectos: scribit Metellus 'reliquos' ab se esse confirmatos. dico agros relictos arationesque esse desertas^[*]esse desertas Op al.: des. esse edd. : scribit Metellus aratorum esse 'penuriam'. hoc cum scribit, illud ostendit, deiectos^[*]delectos φ al.: deletos O , fortunis omnibus expulsos esse populi Romani socios atque amicos. quibus si qua calamitas propter istum salvis vectigalibus nostris accidisset, animum advertere tamen in eum vos oporteret^[*]oporteret O: oportebat p al. , praesertim cum ea lege iudicaretis quae sociorum causa esset constituta: cum vero perditis profligatisque sociis vectigalia populi Romani sint deminuta, res frumentaria, commeatus, copiae, salus urbis atque exercituum nostrorum in posteritatem istius avaritia interierit, saltem populi Romani commoda respicite si sociis fidelissimis prospicere non laboratis.

atque ut intellegatis ab isto prae lucro praedaque praesenti nec vectigalium nec posteritatis habitam esse rationem, cognoscite quid ad extremum scribat Metellus^[*]post Metellus habent πk De (ex k) epistula Metelli, sed punctis supra notavit p . IN RELIQVVM TAMEN TEMPVS VECTIGALIBVS PROSPEXI. in reliquum tempus vectigalibus ait se^[*]se ait coni. Zielinski (p. 195) prospexisse. non scriberet se vectigalibus prospexisse nisi hoc vellet ostendere, te vectigalia perdidisse. quid enim erat quod vectigalibus prospiceret Metellus in decumis et in tota^[*]tota om. O re frumentaria, si iste non vectigalia populi Romani quaestu suo^[*]quaestu suo codd.: suo quaestu edd. praeter Muellerum pervertisset? atque ipse Metellus, qui vectigalibus prospicit, qui 'reliquos' aratores colligit, quid adsequitur nisi hoc, ut arent, si qui possunt, quibus aratrum saltem aliquod satelles istius Apronius reliquum fecit, qui tamen in agris spe atque exspectatione Metelli remanserunt? quid ceteri Siculi? quid ille maximus numerus aratorum qui non modo ex agris eiecti sunt, sed etiam ex civitatibus suis, ex provincia denique bonis fortunisque omnibus ereptis profugerunt, qua ratione ii revocabuntur? quot praetorum innocentia sapientiaque opus est ut illa aratorum multitudo aliquando in suis agris ac sedibus^[*]sedilibus O conlocetur?

ac ne miremini tantam multitudinem profugisse quantam ex litteris publicis aratorumque professionibus cognovistis, scitote tantam acerbitatem istius, tantum scelus in aratores fuisse,—incredibile dictu est^[*]est dictu O , iudices, sed et factum et tota Sicilia pervagatum^[*]pervagatum O: pervulgatum p rell. (§77 supra; iv, §64),—ut homines propter iniurias licentiamque decumanorum mortem sibi ipsi consciverint. Centuripinum Dioclem, hominem locupletem, suspendisse se constat quo die sit ei nuntiatum Apronium decumas redemisse. Tyracinum, principem^[*]principem O: primum p rell. civitatis, eadem ratione mortem oppetisse dixit apud vos homo nobilissimus, Archonidas Helorinus, cum audisset tantum decumanum^[*]decumanum O: decumarum p rell. professum esse ex edicto istius sibi deberi quantum ille bonis suis omnibus efficere non posset. haec tu, tametsi omnium hominum dissolutissimus crudelissimusque semper fuisti, tamen numquam perpeterere, propterea quod ille^[*]ille cO: illi p rell. gemitus luctusque provinciae ad tui capitis periculum pertinebat^[*]pertinebat VcO: -ant p rell. ; non, inquam, perpeterere ut homines iniuriae tuae remedium morte ac suspendio quaererent, nisi ea res ad quaestum et ad praedam tuam pertineret.

quid? illud perpeterere^[*]perpeterere p: paterere O: pertinerere V ? attendite, iudices; omnibus enim nervis mihi^[*]mihi nervis O contendendum^[*]contendendum codd.: connitendum vulg. est atque in hoc elaborandum^[*]elaborandum Vp: labor. rell. (§124 supra: v, §126), ut omnes intellegant quam improbam, quam manifestam, quam confessam rem pecunia redimere conetur. grave crimen est hoc et vehemens et post hominum memoriam iudiciaque de pecuniis repetundis constituta gravissimum, praetorem socios habuisse decumanos. non hoc nunc primum audit^[*]Non nunc primum audit hoc c privatus de inimico, reus ab accusatore: iam antea^[*]ante V (§24 supra) in sella sedens praetor, cum provinciam Siciliam obtineret, cum ab omnibus non solum, id quod commune est, propter imperium, sed etiam, id quod istius praecipuum est, propter crudelitatem metueretur, miliens audivit, cum eius animum ad persequendum non neglegentia tardaret, sed conscientia sceleris avaritiaeque suae refrenaret^[*]refrenaret VcO: frenaret p rell. . loquebantur enim decumani palam, et praeter ceteros is qui apud istum plurimum poterat maximosque agros populabatur, Apronius, perparvum ex illis magnis lucris ad se pervenire, praetorem esse socium.