Reading Center

quid? Halicyenses, quorum incolae decumas dant, ipsi agros immunis habent, nonne huic eidem Turpioni, cum decumae c med. venissent, HS xv dare coacti sunt? si id quod maxime vis posses probare, haec ad decumanos lucra venisse, nihil te attigisse, tamen hae pecuniae per vim atque iniuriam tuam captae et^[*]et secl. Muell. (§71 supra): esset O conciliatae tibi fraudi ac damnationi esse deberent; cum vero hoc nemini persuadere possis, te tam amentem fuisse ut Apronium et^[*]et O: ac p rell. Turpionem, servos homines, tuo liberumque tuorum periculo divites fieri velles, dubitaturum quemquam existimas quin illis emissariis haec tibi omnis pecunia quaesita sit?

Segestam item ad immunem civitatem Venerius Symmachus decumanus immittitur. is ab isto litteras adfert, ut sibi contra omnia senatus consulta, contra omnia iura^[*]contra omnia iura om. Op (hic et sen. cons.), contraque legem Rupiliam extra forum vadimonium promittant aratores. audite litteras quas ad Segestanos miserit. LITTERAE C. VERRIS. hic Venerius quem ad modum aratores eluserit, ex una pactione hominis honesti gratiosique cognoscite; in eodem enim^[*]enim p rell.: om. O genere sunt cetera.

Diocles est Panhormitanus, Phimes cognomine, homo inlustris ac nobilis^[*]nobilis cO: nobilis arator p rell. (om. Arabat). arabat is agrum conductum in Segestano; nam commercium in eo agro nemini est; conductum habebat HS sex milibus. pro decuma^[*]Pro decuma om. cO , cum pulsatus a Venerio esset, decidit^[*]decidit cO: dedit rell. HS xvi et medimnis^[*]medimnis om. codd. DCLIIII. id ex tabulis ipsius^[*]ipsius tabulis O cognoscite. NOMEN DIOCLIS PANHORMITANI. huic eidem Symmacho C. Annaeus Brocchus senator, homo eo splendore, ea virtute, qua omnes existimatis, nummos praeter frumentum coactus est dare. Venerione servo te praetore talis vir, senator populi Romani, quaestui fuit?

hunc ordinem si dignitate antecellere non existimabas, ne hoc quidem sciebas, iudicare? antea cum equester ordo iudicaret, improbi et rapaces magistratus in provinciis inserviebant publicanis; ornabant eos qui^[*]qui cO: quicunque rell. in operis erant; quemcumque equitem Romanum in provincia viderant, beneficiis ac liberalitate prosequebantur; neque tantum illa res nocentibus proderat quantum obfuit multis, cum aliquid contra utilitatem eius ordinis voluntatemque fecissent. retinebatur hoc tum nescio quo modo quasi communi consilio ab illis diligenter, ut, qui unum equitem Romanum contumelia dignum putasset, ab universo ordine malo dignus iudicaretur:

tu sic ordinem senatorium despexisti, sic ad iniurias libidinesque^[*]libidines iniuriasque O (§63 supra) tuas omnia coaequasti, sic habuisti statutum cum animo ac deliberatum, omnis qui habitarent^[*]habitarent p rell.: haberent cO (fort. agerent: i, §149) in Sicilia, aut qui Siciliam te praetore attigissent, iudices reicere ut illud non cogitares tamen^[*]cogitares tamen, Muell.: cogitares, tamen edd. (tandem?), ad eiusdem ordinis homines te iudices esse venturum? in quibus si ex ipsorum domestico incommodo nullus dolor insideret, tamen esset illa cogitatio, in alterius iniuria sese^[*]se O despectos dignitatemque ordinis contemptam et abiectam. quod mehercule, iudices, mihi non mediocriter ferendum videtur; habet enim quendam aculeum contumelia, quem pati pudentes ac viri boni difficillime possunt.