De lege agraria contra Rullum, Orationes Volume IV, Cicero, Marcus Tullius, creator; Clark, Albert Curtis, 1859-1937, editor
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
age, non definis
locum; quid? naturam agri? 'vero,' inquit, '
"qvi arari avt coli
possit."
' 'qui possit arari,' inquit, 'aut coli,' non qui
aratus aut cultus sit. Vtrum haec lex est, an tabula Veratianae auctionis? in
qua scriptum fuisse aiunt: '
"Ivgera cc in qvibvs olivetvm fieri potest,
ivgera ccc vbi institvi vineae possvnt."
' hoc tu emes ista
innumerabili pecunia quod arari aut coli possit? quod solum tam exile
et macrum est quod aratro perstringi non possit, aut quod est tam asperum
saxetum in quo agricolarum cultus non elaboret? 'idcirco,' inquit,
'agros nominare non possum quia tangam nullum ab invito.' hoc,
Quirites, multo est quaestuosius quam si ab invito sumeret; inibitur enim ratio
quaestus de vestra pecunia, et tum denique ager emetur cum idem expediet emptori
et venditori.
26
sed videte vim legis agrariae. ne ei quidem qui agros
publicos possident decedent de possessione, nisi erunt deducti optima condicione
et pecunia maxima. conversa ratio. antea cum erat a
tribuno plebis mentio legis agrariae facta, continuo qui agros publicos aut qui
possessiones invidiosas tenebant extimescebant; haec lex eos homines fortunis
locupletat, invidia liberat. quam multos enim, Quirites, existimatis
esse qui latitudinem possessionum tueri, qui invidiam Sullanorum agrorum ferre
non possint, qui vendere cupiant, emptorem non reperiant, perdere iam denique
illos agros ratione aliqua velint? qui paulo ante diem noctemque
tribunicium nomen horrebant, vestram vim metuebant, mentionem legis agrariae
pertimescebant, ei nunc etiam ultro rogabuntur atque orabuntur ut agros partim
publicos, partim plenos invidiae, plenos periculi quanti ipsi velint
xviris tradant. atque hoc carmen hic tribunus plebis
non vobis, sed sibi intus canit.