In Catilinam, M. Tullius Cicero. M. Tulli
Ciceronis Orationes: Recognovit brevique adnotatione critica instruxit Albertus
Curtis Clark Collegii Reginae Socius. Albert Curtis Clark. Oxonii. e Typographeo
Clarendoniano. 1908. Scriptorum Classicorum Bibliotheca
Oxoniensis.
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
IN L. CATILINAM ORATIO SECVNDA HABITA AD POPVLVM
1
tandem aliquando, Quirites, Catilinam, furentem audacia, scelus anhelantem, pestem patriae
nefarie molientem, vobis atque huic urbi ferro flammaque[*]ferro
flammaque α: ferrum flammamque cett. minitantem CAah: minantem V cett.
minitantem ex urbe vel eiecimus vel emisimus vel ipsum
egredientem verbis prosecuti sumus. abiit
[*]abit C
, excessit, evasit, erupit. nulla iam pernicies a
monstro illo atque prodigio moenibus ipsis intra moenia
comparabitur[*]comparatur ah
. atque hunc quidem unum huius belli domestici ducem
sine controversia vicimus. non enim iam inter latera nostra
sica illa versabitur, non in campo, non in foro, non in curia, non
denique intra domesticos parietes pertimescemus[*]pertimescemus ahlαγ
(o2): pertimescimus CAVo1: perhorrescemus b
. loco ille motus est, cum est ex[*]cum ex (ex sup. lin. in l) urbe est expulsus αβ
urbe depulsus. palam iam cum hoste nullo impediente
bellum iustum[*]iustum om. bs gerimus Abx
geremus. sine dubio perdidimus hominem magnificeque
vicimus, cum illum ex occultis insidiis in apertum latrocinium
coniecimus.
quod vero non cruentum mucronem, ut voluit, extulit, quod
vivis nobis egressus est, quod ei ferrum e manibus extorsimus, quod
incolumis civis, quod stantem urbem reliquit, quanto tandem illum
maerore esse adflictum et profligatum putatis? iacet ille
nunc prostratus, Quirites[*]prostratus, Quirites α(C1) h: prostratusque est cett. C2
, et se perculsum atque abiectum esse sentit et retorquet oculos
profecto saepe ad hanc urbem quam e suis faucibus ereptam esse luget:
quae quidem mihi laetari[*]mihi laetari α
h: laetari mihi cett.
videtur, quod tantam pestem evomuerit forasque proiecerit.
2
ac si quis est talis qualis esse omnis oportebat, qui in hoc
ipso in quo exsultat et triumphat oratio mea me vehementer accuset, quod
tam capitalem hostem non comprehenderim potius quam emiserim, non est
ista mea culpa, Quirites[*]Quirites α
ht: om. cett.
, sed temporum. interfectum esse Catilinam et gravissimo supplicio adfectum iam pridem
oportebat, idque a me et mos maiorum et huius imperi severitas et res
publica postulabat. sed quam multos fuisse putatis qui quae
ego deferrem non crederent, quam multos qui propter stultitiam non
putarent[*]quam... putarent post
defenderent hab. CAVh, om. a (cf. Zielinski p. 202): del. Halm
, quam multos qui etiam defenderent, quam multos qui propter
improbitatem faverent[*]quam... faverent del.
Bloch
? ac si illo sublato depelli a vobis omne periculum
iudicarem, iam pridem ego Catilinam non modo invidiae meae verum etiam vitae periculo
sustulissem.
sed cum viderem, ne vobis quidem omnibus[*]ne vobis quidem
omnibus a: rem quidem omnibus vobis CAV: re quid ne vobis omnibus h: ne vobis quidem omnibus re αβγ: re ne vobis quidem omnibus Lambinus
etiam tum re probata[*]re probata scripst: reprobatam C: rei p.
probatam V: om. A in
10 hitt. lac.: probata cett.
si illum, ut erat meritus, morte multassem, fore ut eius socios
invidia oppressus persequi non possem, rem huc deduxi ut tum palam
pugnare possetis cum hostem aperte videretis. quem quidem ego
hostem, Quirites[*]Quirites om.
a: Quirites, hostem h
, quam vehementer foris esse timendum putem, licet hinc
intellegatis, quod[*]quod pauci dett.: qui
mei
etiam illud[*]illud om.
αβ
x: illud etiam h
moleste fero quod ex urbe parum comitatus exierit. Vtinam ille
omnis secum suas copias eduxisset! Tongilium mihi eduxit quem amare in
praetexta[*]praetexta i: praetexta (-tata
A) calumnia (fort.
ex K cf. I. 26) cett.
coeperat, Publicium et Minucium quorum aes alienum contractum in
popina nullum rei publicae motum adferre poterat: reliquit quos viros,
quanto aere alieno, quam valentis, quam nobilis!
3
itaque ego illum exercitum prae[*]prae pro cod. Lambini: ex cett.
Gallicanis legionibus et hoc dilectu quem in agro Piceno et
Gallico Metellus habuit, et his copiis[*]et ex his iis (AV) α
h: et prae his coni.
Müller
quae a nobis cotidie comparantur, magno opere contemno,
conlectum ex senibus desperatis, ex agresti luxuria, ex rusticis
decoctoribus, ex eis qui vadimonia deserere quam illum exercitum
maluerunt; quibus ego non modo si aciem exercitus nostri, verum etiam si
edictum praetoris ostendero, concident. hos quos video
volitare in foro, quos stare ad curiam, quos etiam in senatum venire,
qui nitent unguentis, qui fulgent purpura, mallem secum suos milites
eduxisset: qui si hic permanent, mementote non tam exercitum illum esse
nobis quam hos qui exercitum deseruerunt pertimescendos.
atque hoc etiam sunt timendi magis quod quid
cogitent[*]cogitant a me scire sentiunt neque tamen
permoventur.
video cui sit Apulia attributa, quis habeat Etruriam, quis
agrum Picenum, quis Gallicum, quis sibi has urbanas insidias caedis
atque incendiorum depoposcerit. omnia superioris noctis
consilia ad me perlata[*]delata αβ
x
esse sentiunt; patefeci in senatu hesterno die; Catilina ipse
pertimuit, profugit: hi[*]hi om. α
quid exspectant? ne illi vehementer errant, si illam
meam pristinam lenitatem perpetuam sperant futuram.
4
quod exspectavi, iam sum adsecutus ut vos omnes factam esse
aperte coniurationem contra rem publicam videretis; nisi vero si[*]si
del. Madvig
quis est qui Catilinae similis cum Catilina sentire non putet.
non est iam lenitati[*]lenitati α
h: lenitatis αβγ
locus; severitatem res ipsa flagitat. unum etiam nunc
concedam: exeant, proficiscantur, ne patiantur desiderio sui Catilinam
miserum tabescere. demonstrabo iter: Aurelia via profectus
est; si accelerare volent, ad vesperam consequentur.O fortunatam rem publicam, si quidem hanc sentinam
urbis[*]urbis α
h: huius urbis l
αγ: urbis huius bs
eiecerit! uno me hercule Catilina exhausto
levata[*]levata α
h: relevata αβγ
mihi et recreata res publica videtur. quid enim mali
aut sceleris fingi aut cogitari potest quod non ille conceperit? quis
tota Italia veneficus, quis gladiator, quis latro, quis sicarius, quis
parricida, quis testamentorum subiector, quis circumscriptor, quis
ganeo, quis nepos, quis adulter, quae mulier infamis, quis corruptor
iuventutis, quis corruptus, quis perditus inveniri potest qui se cum
Catilina non familiarissime vixisse fateatur? quae caedes per hosce
annos sine illo facta est, quod nefarium stuprum non per illum?
iam vero quae tanta umquam in ullo[*]ullo αh: ullo homine αβγ
iuventutis inlecebra fuit quanta in illo? qui alios ipse amabat
turpissime, aliorum amori flagitiosissime serviebat, aliis fructum
libidinum, aliis mortem parentum non modo impellendo verum etiam
adiuvando pollicebatur. nunc vero quam subito non solum ex
urbe verum etiam ex agris ingentem numerum perditorum hominum
conlegerat! nemo non modo Romae sed ne ullo quidem[*]ne
ullo quidem unus cod. Halmii et cod. S.
Marci 255: ne ullo (nullo unus
det.) cett.
in angulo totius Italiae oppressus aere alieno fuit quem non ad
hoc incredibile sceleris foedus asciverit.
5
atque ut eius diversa studia in dissimili ratione perspicere
possitis, nemo est in ludo gladiatorio paulo ad facinus audacior qui se
non intimum Catilinae esse fateatur[*]esse fateatur ahotu: om. cett.
, nemo in scaena levior et nequior qui se non eiusdem prope
sodalem fuisse commemoret. atque idem tamen stuprorum et
scelerum exercitatione adsuefactus frigore et fame et siti et vigiliis
perferendis fortis ab istis praedicabatur, cum industriae subsidia atque
instrumenta virtutis in libidine audaciaque consumeret[*]consumeret
α
ho2: consumerentur cett.
.
hunc vero si secuti erunt sui comites, si ex urbe exierint
desperatorum hominum flagitiosi greges, o nos beatos, o rem publicam
fortunatum, o praeclaram laudem consulatus mei! non enim iam
sunt mediocres hominum libidines, non humanae et[*]et α
h: ac αβγ
tolerandae audaciae; nihil cogitant nisi caedem, nisi incendia,
nisi rapinas. patrimonia sua profuderunt, fortunas suas
obligaverunt[*]obligurierunt cod. Mureti
; res eos iam pridem[*]pridem deseruit add. ao2: defecit add. x2
, fides nuper deficere coepit: eadem tamen illa quae erat in
abundantia libido permanet[*]manet αβ
x
. quod si in vino et alea comissationes solum et
scorta quaererent, essent illi quidem desperandi, sed tamen essent
ferendi: hoc vero quis ferre possit, inertis homines fortissimis viris
insidiari, stultissimos prudentissimis, ebrios[*]ebrios α
h: ebriosos αβγ
sobriis, dormientis vigilantibus? qui mihi[*]mihi om.
αβ
accubantes in conviviis, complexi mulieres impudicas, vino
languidi, conferti cibo, sertis redimiti, unguentis obliti, debilitati
stupris eructant sermonibus suis caedem bonorum atque urbis incendia.
quibus ego confido impendere fatum aliquod et poenam iam diu
improbitati, nequitiae, sceleri, libidini debitam aut instare iam plane
aut certe appropinquare. quos si meus consulatus, quoniam
sanare non potest, sustulerit, non breve nescio quod tempus sed multa
saecula propagarit rei publicae. nulla enim est[*]est enim
V
αβγ
natio quam pertimescamus, nullus rex qui bellum populo Romano
facere possit. omnia sunt externa unius virtute terra marique
pacata: domesticum bellum manet, intus insidiae sunt[*]intus insidiae
sunt om. CAV
, intus inclusum periculum est, intus est hostis. cum
luxuria nobis, cum amentia, cum scelere certandum est. huic
ego me bello ducem profiteor, Quirites; suscipio inimicitias hominum
perditorum; quae sanari poterunt quacumque ratione sanabo, quae
resecanda erunt non patiar ad perniciem civitatis manere[*]manare Manutius
. proinde aut exeant aut quiescant aut, si et in urbe
et in eadem[*]et in eadem in eadem AVo
mente permanent, ea quae merentur exspectent.
6
at etiam sunt qui dicant, Quirites[*]Quirites om. αh
, a me eiectum esse Catilinam[*]eiectum esse Catilinam scripsi: in exsilium ante esse add.
α, post
Catilinam h, ante eiectum cett.
. quod ego si verbo adsequi possem, istos ipsos
eicerem qui haec loquuntur. homo enim videlicet timidus aut
etiam permodestus vocem consulis ferre non potuit; simul atque ire in
exsilium iussus est, paruit[*]paruit, ivit graevius
. quin
[*]quin scripsi: qui AVo2: quid ut ah: qui (quod o1) ut cett.: fort. Quirites hesterno die, cum domi
meae paene interfectus essem, senatum in aedem Iovis Statoris
convocavi[*]convocavi α
ho: vocavi cett.
, rem omnem ad patres conscriptos detuli. quo cum
Catilina venisset, quis eum senator appellavit, quis salutavit, quis
denique ita aspexit ut perditum civem ac non potius ut importunissimum
hostem? quin etiam principes eius ordinis partem illam
subselliorum ad quam ille accesserat nudam atque inanem reliquerunt.
hic ego vehemens ille consul qui verbo civis in exsilium
eicio quaesivi a Catilina in[*]in an α
h et Schol. Gron.: an in o: om. Priscian. K. iii. 249,
275 nocturno conventu ad Laecam fuisset necne. cum ille homo audacissimus
conscientia convictus primo reticuisset, patefeci cetera: quid ea nocte
egisset, ubi fuisset[*]ubi fuisset om. x et
Priscian. K. iii. 250, quid in proximam[*]in
proxima αβ
x: proxima Priscian.
constituisset, quem ad modum esset ei ratio totius belli
descripta edocui. cum haesitaret, cum teneretur, quaesivi
quid dubitaret proficisci eo quo iam pridem pararet, cum arma, cum
securis, cum fascis, cum tubas, cum signa militaria, cum aquilam illam
argenteam cui ille etiam sacrarium[*]sacrarium x: scelerum post sacr. add. αhot,
ante sacr. αβ
domi suae fecerat scirem esse praemissam.
in exsilium eiciebam quem iam ingressum esse in bellum
videram[*]videram AV: videbam cett. et Diomedes K. i. 470?
etenim, credo, Manlius iste centurio qui in agro
Faesulano castra posuit bellum populo Romano suo nomine indixit, et illa
castra nunc non Catilinam ducem exspectant, et ille eiectus in exsilium
se Massiliam, ut aiunt, non in haec castra confert[*]confert AVb: conferet cett.
.
7
O condicionem miseram non modo administrandae verum etiam conservandae
rei publicae! nunc si Catilina consiliis, laboribus, periculis meis circumclusus ac
debilitatus subito pertimuerit, sententiam mutaverit, deseruerit suos,
consilium belli faciendi abiecerit, et ex[*]et ex ex αβ
x: et o1
hoc cursu sceleris ac[*]ac α
h: et cett.
belli iter ad fugam atque in exsilium[*]atque exsilium Aah
converterit, non ille a me spoliatus armis audaciae, non
obstupefactus ac perterritus mea diligentia, non de spe conatuque
depulsus, sed indemnatus innocens in exsilium eiectus a consule vi et
minis esse dicetur: et erunt qui illum, si hoc fecerit, non improbum sed miserum[*]miserum timidum αβ
hx (contra Priscian.
K. iii. 246), me non diligentissimum consulem sed
crudelissimum tyrannum existimari velint!est mihi tanti, Quirites, huius invidiae falsae atque iniquae
tempestatem subire, dum modo a vobis huius horribilis belli ac nefarii
periculum depellatur. dicatur sane eiectus esse a me, dum
modo eat in exsilium. sed mihi credite, non est iturus.
numquam ego ab[*]ab α: a cett.
dis immortalibus optabo, Quirites, invidiae meae
relevandae[*]levandae x et Schol. Gron.
causa ut Catilinam ducere exercitum hostium atque in armis volitare
audiatis, sed triduo tamen audietis; multoque magis illud timeo ne mihi
sit invidiosum aliquando quod illum emiserim potius[*]potius om. CAV
quam quod eiecerim. sed cum sint homines qui illum,
cum profectus sit, eiectum esse dicant, idem, si interfectus esset, quid
dicerent?
quamquam isti qui Catilinam Massiliam ire dictitant non tam
hoc queruntur quam verentur. nemo est istorum tam misericors
qui illum non ad Manlium quam ad Massiliensis ire malit. ille
autem, si me hercule hoc quod agit numquam antea cogitasset, tamen
latrocinantem se interfici mallet quam exsulem vivere. nunc
vero, cum ei nihil adhuc praeter ipsius voluntatem cogitationemque
acciderit, nisi quod vivis nobis Roma profectus est, optemus potius ut
eat in exsilium quam queramur.
8
sed cur tam diu de uno hoste loquimur et de eo hoste qui iam
fatetur se esse hostem, et quem[*]quem αγ: om. αβh
, quia, quod semper volui, murus interest, non timeo: de his qui
dissimulant, qui Romae remanent, qui nobiscum sunt nihil dicimus?
quos quidem ego, si ullo modo fieri possit[*]posset
αβtux et Schol.
, non tam ulcisci studeo quam sanare sibi ipsos, placare rei
publicae, neque id qua re fieri non possit, si iam me[*]si iam me scripsi: si a me CAh: si me cett.
audire volent[*]volent α
h: volunt αβγ
, intellego. exponam enim vobis, Quirites, ex quibus
generibus hominum istae copiae comparentur; deinde singulis medicinam
consili atque orationis meae, si quam potero, adferam.
Vnum genus est eorum qui magno in aere alieno
maiores etiam possessiones habent quarum amore adducti dissolvi nullo
modo possunt. Horum hominum species est honestissima — sunt enim
locupletes — voluntas vero et causa impudentissima. tu agris,
tu aedificiis, tu argento, tu familia, tu rebus omnibus ornatus et
copiosus sis, et dubites de possessione detrahere, adquirere ad fidem?
quid enim exspectas? bellum? quid ergo? in
vastatione omnium tuas possessiones sacrosanctas futuras
putes[*]putes α(C1)h: putas cett. (C2)?
an tabulas novas? errant qui istas a Catilina exspectant: meo
beneficio tabulae novae proferuntur[*]proferentur αγ
, verum auctionariae; neque enim isti qui possessiones habent
alia ratione ulla salvi esse possunt. quod si maturius facere
voluissent neque, id quod stultissimum est, certare cum usuris fructibus
praediorum, et locupletioribus his et melioribus civibus uteremur.
sed hosce homines minime puto pertimescendos, quod aut
deduci de sententia possunt aut, si permanebunt, magis mihi videntur
vota facturi contra rem publicam quam arma laturi.
9
alterum genus est eorum qui, quamquam premuntur aere alieno,
dominationem tamen exspectant, rerum potiri volunt, honores quos quieta
re publica desperant perturbata se consequi[*]se consequi α
h: consequi se αβγ
posse arbitrantur. quibus hoc praecipiendum videtur,
unum scilicet et idem quod reliquis omnibus, ut desperent id[*]id post se hab.
αβγ
quod conantur se consequi posse: primum omnium me ipsum
vigilare, adesse, providere rei publicae; deinde magnos animos esse in
bonis viris, magnam concordiam ordinum
[*]ordinum supplevi: om.
codd.
, maximam multitudinem[*]maxima multitudine a: in maxima
multitudine Halm
, magnas praeterea militum copias[*]militum copias α
h: copias militum cett.
; deos denique immortalis huic invicto populo, clarissimo
imperio, pulcherrimae urbi contra tantam vim sceleris praesentis
auxilium esse laturos. quod si iam sint id quod
summo[*]cum summo C1αγ
furore cupiunt adepti, num illi in cinere urbis et in sanguine
civium, quae mente conscelerata ac nefaria concupiverunt, consules
se[*]consules se α
h: se consules cett.
aut dictatores aut etiam reges sperant futuros? non
vident id se cupere quod, si adepti sint, fugitivo alicui aut gladiatori
concedi sit[*]sit concedi α
necesse?
Tertium genus est
aetate iam adfectum, sed tamen exercitatione robustum; quo ex genere
iste est[*]iste est α
h: est ipse cett.
Manlius cui nunc Catilina succedit. hi
[*]hi om. αβx
sunt homines ex eis coloniis quas[*]quas α: quas Faesulas cett.
Sulla constituit; quas ego universas civium esse optimorum et
fortissimorum virorum sentio, sed tamen ei sunt[*]ei sunt insunt Eberhard
coloni qui se in
[*]in Ernesti: om. codd.
insperatis ac repentinis pecuniis sumptuosius insolentiusque
iactarunt. hi dum aedificant tamquam beati, dum praediis[*]praediis praesidiis Aaou
lectis[*]lectis α: lecticis
cett.
, familiis magnis, conviviis apparatis delectantur, in tantum aes
alienum inciderunt ut, si salvi esse velint, Sulla sit eis ab[*]eis ab ab a: ab his h
inferis excitandus: qui etiam non nullos agrestis homines tenuis
atque egentis in eandem illam spem rapinarum veterum impulerunt.
quos ego utrosque[*]utrosque α
h: Quirites (Quirites utrosque o2
cett.
in eodem genere praedatorum direptorumque pono, sed eos hoc
moneo, desinant furere ac proscriptiones et dictaturas cogitare.
tantus enim illorum temporum dolor inustus est civitati
ut iam ista non modo homines sed ne pecudes quidem mihi passurae esse
videantur.
10
quartum genus est sane varium et mixtum et turbulentum; qui
iam pridem premuntur, qui numquam emergunt, qui partim inertia, partim
male gerendo negotio, partim etiam sumptibus in vetere aere alieno
vacillant, qui vadimoniis, iudiciis, proscriptione[*]proscriptione
α
h: proscriptionibus αβγ defetigati A1tux1:
defaet. a: defat. CA2 cett.
bonorum defetigati permulti et ex urbe et ex agris se in illa
castra conferre dicuntur. hosce ego non tam milites acris
quam infitiatores lentos esse arbitror. qui homines
quam
[*]quam Halm: om.
codd.
primum, si stare non possunt, conruant, sed ita ut non modo
civitas sed ne vicini quidem proximi sentiant. nam illud non
intellego quam ob rem, si vivere honeste non possunt, perire turpiter
velint, aut cur minore dolore perituros se cum multis quam si soli
pereant[*]pereunt ah
arbitrentur.
Quintum genus est
parricidarum, sicariorum, denique omnium facinerosorum. quos
ego a Catilina non revoco; nam neque ab eo divelli[*]divelli ab eo
αβγ
possunt et pereant sane in latrocinio, quoniam sunt ita multi ut
eos carcer capere non possit. postremum autem genus est non
solum numero verum etiam genere ipso atque vita quod proprium Catilinae
est, de eius dilectu, immo vero de complexu eius ac sinu; quos pexo
capillo, nitidos, aut imberbis aut bene barbatos videtis, manicatis et
talaribus tunicis, velis amictos, non togis; quorum omnis industria vitae[*]vitae vita α
h
et vigilandi labor in antelucanis cenis expromitur.
in his gregibus omnes aleatores, omnes adulteri, omnes impuri
impudicique versantur. hi pueri tam lepidi ac delicati non
solum amare et amari neque saltare et cantare sed etiam sicas vibrare et
spargere venena didicerunt. qui nisi exeunt, nisi pereunt,
etiam si Catilina perierit, scitote hoc in re publica seminarium
Catilinarum futurum. verum tamen quid sibi isti miseri
volunt? num suas secum mulierculas sunt in castra ducturi?
quem ad modum autem illis carere poterunt, his praesertim
iam noctibus? quo autem pacto illi Appenninum atque illas
pruinas ac nivis perferent? nisi idcirco se facilius hiemem toleraturos
putant, quod nudi in conviviis saltare didicerunt.
11
O bellum magno opere pertimescendum, cum hanc sit habiturus Catilina
scortorum cohortem praetoriam! instruite nunc, Quirites,
contra has tam praeclaras Catilinae copias vestra praesidia vestrosque
exercitus. et primum gladiatori illi confecto et saucio
consules imperatoresque vestros opponite; deinde contra illam
naufragorum eiectam ac debilitatam manum florem totius Italiae ac robur
educite. iam vero urbes[*]urbes vires Muretus: arces Garatoni
coloniarum ac municipiorum respondebunt Catilinae tumulis
silvestribus. neque ego ceteras copias, ornamenta, praesidia
vestra cum illius latronis inopia atque egestate conferre debeo.
sed si, omissis his rebus[*]rebus omnibus αγ
quibus nos suppeditamur, eget ille, senatu, equitibus Romanis[*]Romanis R. α
hls: R. P. b: R.
populo oux
, urbe, aerario, vectigalibus, cuncta Italia, provinciis omnibus,
exteris nationibus, si his rebus omissis causas ipsas quae inter se
confligunt contendere velimus, ex eo ipso quam valde illi iaceant
intellegere possumus. ex hac enim parte pudor pugnat, illinc
petulantia; hinc pudicitia, illinc stuprum; hinc fides, illinc
fraudatio; hinc pietas, illinc scelus; hinc constantia, illinc furor;
hinc honestas, illinc turpitudo; hinc continentia, illinc libido; hinc denique[*]hinc denique hinc αγ (contra Isidorum Origg. ii. 21. 5) aequitas,
temperantia, fortitudo, prudentia, virtutes omnes certant cum
iniquitate, luxuria, ignavia, temeritate, cum vitiis omnibus; postremo
copia[*]copia bh et Isidorus: copiae cett.
cum egestate, bona ratio cum perdita, mens sana cum amentia,
bona denique spes cum omnium rerum desperatione confligit. in
eius modi certamine ac proelio nonne, si[*]si α
h: etiam si cett.
hominum studia deficiant, di ipsi immortales cogant ab his
praeclarissimis virtutibus tot et tanta vitia superari?
12
quae cum ita sint, Quirites, vos, quem ad modum iam antea dixi[*]antea dixi ante cod. Mureti
, vestra tecta vigiliis custodiisque[*]custodiis vigiliisque
αγ (cf. iii. 29) defendite; mihi ut urbi sine vestro metu[*]metu mutu C: om.
h: motu αβ
x
ac sine ullo tumultu satis esset praesidi consultum atque
provisum est. coloni omnes municipesque vestri certiores a me
facti de hac nocturna excursione Catilinae facile urbis suas finisque
defendent; gladiatores, quam sibi ille manum certissimam[*]manum
certissimam α
h (cert. man. h):
manum fortissimam certissimamque αβ: fortissimam manum et cert. o: maximam manum et cert. tux
fore putavit, quamquam animo meliore sunt quam pars patriciorum,
potestate tamen nostra continebuntur. Metellus quem ego hoc prospiciens in agrum Gallicum Picenumque
praemisi aut opprimet hominem aut eius omnis[*]omnis eius oux
motus conatusque prohibebit. reliquis autem de rebus
constituendis, maturandis, agendis iam ad senatum referemus, quem vocari
videtis.
nunc illos qui in urbe remanserunt atque adeo qui contra
urbis salutem omniumque vestrum in urbe a Catilina relicti sunt,
quamquam sunt hostes, tamen, quia nati[*]nati om.
aαβ
(contra Claud. Sac. K. vi. 445)
sunt cives, monitos[*]monitos eos hαγ
: monitos esse Claud. Sac.
etiam atque etiam volo. mea lenitas adhuc si cui
solutior visa est, hoc exspectavit[*]spectavit C
ut id quod latebat erumperet. quod reliquum est, iam
non possum oblivisci meam hanc esse patriam, me horum esse consulem,
mihi aut cum his vivendum aut pro his esse moriendum. nullus
est portis[*]portae αγ
custos, nullus insidiator viae: si qui exire volunt,
conivere[*]conivere (commovere x) possum
tux et Schol., Probus K. iv. 35, Claud. Sac. K. vi. 487: consulere sibi
possunt cett.
possum; qui vero se in urbe commoverit cuius ego non modo factum
sed vel[*]sed vel bs: sed ne (ne quid o) α
lo: sed hux
inceptum ullum conatumve contra patriam deprehendero, sentiet in
hac urbe esse consules vigilantis[*]consulem vigilantem h
, esse egregios magistratus, esse fortem senatum, esse arma, esse
carcerem quem vindicem nefariorum ac manifestorum scelerum maiores
nostri esse voluerunt.
13
atque haec omnia sic agentur[*]agentur α
h: agentur, Quirites cett.
ut maximae res minimo motu, pericula summa nullo tumultu, bellum
intestinum ac domesticum post hominum memoriam crudelissimum et maximum
me uno togato duce et imperatore sedetur. quod ego sic
administrabo, Quirites, ut, si ullo modo fieri poterit, ne improbus
quidem quisquam in hac urbe poenam sui sceleris sufferat. sed
si vis manifestae audaciae, si impendens patriae periculum me necessario
de hac animi lenitate deduxerit, illud profecto perficiam quod in tanto
et tam insidioso bello vix optandum videtur[*]videtur hαβux:
videretur α
ot
, ut neque bonus quisquam intereat paucorumque poena vos omnes
salvi esse possitis.
quae quidem ego neque mea prudentia neque humanis consiliis
fretus polliceor vobis, Quirites, sed multis et non dubiis deorum
immortalium significationibus, quibus ego ducibus in hanc spem
sententiamque sum ingressus; qui iam non procul, ut quondam solebant, ab
externo hoste atque longinquo, sed hic praesentes suo numine atque
auxilio sua templa atque urbis tecta defendunt. quos vos,
Quirites, precari, venerari, implorare debetis ut, quam urbem
pulcherrimam florentissimam potentissimamque[*]florentissimam
potentissimamque (-mamque et potent. o) Chαγ
: florentissimamque AVaαβ
esse voluerunt, hanc omnibus hostium copiis terra marique
superatis a perditissimorum civium nefario scelere defendant.