In Catilinam, M. Tullius Cicero. M. Tulli Ciceronis Orationes: Recognovit brevique adnotatione critica instruxit Albertus Curtis Clark Collegii Reginae Socius. Albert Curtis Clark. Oxonii. e Typographeo Clarendoniano. 1908. Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis.
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
XML: Passage Full Text
hic ego vehemens ille consul qui verbo civis in exsilium eicio quaesivi a Catilina in[*]in an α h et Schol. Gron.: an in o: om. Priscian. K. iii. 249, 275 nocturno conventu ad Laecam fuisset necne. cum ille homo audacissimus conscientia convictus primo reticuisset, patefeci cetera: quid ea nocte egisset, ubi fuisset[*]ubi fuisset om. x et Priscian. K. iii. 250, quid in proximam[*]in proxima αβ x: proxima Priscian. constituisset, quem ad modum esset ei ratio totius belli descripta edocui. cum haesitaret, cum teneretur, quaesivi quid dubitaret proficisci eo quo iam pridem pararet, cum arma, cum securis, cum fascis, cum tubas, cum signa militaria, cum aquilam illam argenteam cui ille etiam sacrarium[*]sacrarium x: scelerum post sacr. add. αhot, ante sacr. αβ domi suae fecerat scirem esse praemissam.
in exsilium eiciebam quem iam ingressum esse in bellum videram[*]videram AV: videbam cett. et Diomedes K. i. 470? etenim, credo, Manlius iste centurio qui in agro Faesulano castra posuit bellum populo Romano suo nomine indixit, et illa castra nunc non Catilinam ducem exspectant, et ille eiectus in exsilium se Massiliam, ut aiunt, non in haec castra confert[*]confert AVb: conferet cett. .
7
O condicionem miseram non modo administrandae verum etiam conservandae rei publicae! nunc si Catilina consiliis, laboribus, periculis meis circumclusus ac debilitatus subito pertimuerit, sententiam mutaverit, deseruerit suos, consilium belli faciendi abiecerit, et ex[*]et ex ex αβ x: et o1 hoc cursu sceleris ac[*]ac α h: et cett. belli iter ad fugam atque in exsilium[*]atque exsilium Aah converterit, non ille a me spoliatus armis audaciae, non obstupefactus ac perterritus mea diligentia, non de spe conatuque depulsus, sed indemnatus innocens in exsilium eiectus a consule vi et minis esse dicetur: et erunt qui illum, si hoc fecerit, non improbum sed miserum[*]miserum timidum αβ hx (contra Priscian. K. iii. 246), me non diligentissimum consulem sed crudelissimum tyrannum existimari velint!