Pro Caelio, M. Tulli Ciceronis Orationes: Recognovit brevique adnotatione critica instruxit Albertus Curtis Clark Collegii Reginae Socius. Albert Curtis Clark. Oxonii. e Typographeo Clarendoniano. 1908. Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis.
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
XML: Passage Full Text
ac prima pars fuit illa quae me minus movebat, fuisse meo necessario Bestiae Caelium familiarem, cenasse apud eum, ventitasse domum, studuisse praeturae. non me haec movent quae perspicue falsa sunt; etenim eos una cenasse dixit qui aut absunt aut quibus necesse est idem dicere[*]idem dicere P2πδ: idem d ... P1. neque vero illud me commovet quod sibi in Lupercis sodalem esse[*]esse sodalem ς Caelium dixit. fera quaedam sodalitas et plane pastoricia[*]pastoricia BP2πδ: pa ... P1: pastoralis coni. Halm atque agrestis germanorum Lupercorum, quorum coitio illa silvestris ante est instituta quam humanitas atque leges, si quidem non modo nomina deferunt inter se sodales sed etiam commemorant sodalitatem in accusando, ut ne quis[*]ne quis P1: ne quis si ς: ne si quis P2πδ id forte nesciat timere videantur[*]videantur Abram: videatur P πδ !
sed haec omitto[*]omitto ς: omittam P πδ ; ad illa quae me magis moverunt respondeo[*]respondebo b2ψ .
deliciarum obiurgatio fuit longa, etiam[*]etiam scripsi: et ea P πδ: et eo Kayser lenior[*]alienior ς (fort. et a causa alienior), plusque disputationis habuit quam atrocitatis, quo etiam audita est attentius. nam Clodius, amicus meus, cum se gravissime vehementissimeque iactaret et omnia inflammatus[*]inflammatusfort. inflatius ageret tristissimis verbis, voce maxima, tametsi probabam[*]probem ς eius eloquentiam, tamen non pertimescebam; aliquot enim in causis eum videram frustra litigantem. tibi autem, Balbe, respondeo[*]respondebo Donatus ad Ter. Hecyram iv. I. 30 primum precario, si licet, si fas est defendi a me eum qui nullum convivium renuerit[*]renuerit h δ: reminierit P: inierit ς eg , qui in hortis fuerit[*]qui ... fuerit Donatus: om. P πδ , qui unguenta sumpserit, qui Baias viderit.
12
equidem multos et vidi in hac civitate et audivi, non modo qui primoribus labris gustassent genus hoc vitae et extremis, ut dicitur, digitis attigissent sed qui totam adulescentiam voluptatibus dedidissent[*]dedidissent Ascens. (3) mg.: dedissent P πδ , emersisse aliquando et se ad frugem bonam, ut dicitur, recepisse gravisque homines atque inlustris fuisse. datur enim concessu omnium huic aliqui ludus aetati, et ipsa natura profundit adulescentiae cupiditates. quae si ita erumpunt ut nullius vitam labefactent, nullius domum evertant, faciles et tolerabiles haberi solent.
sed tu mihi videbare ex communi infamia iuventutis aliquam invidiam Caelio velle conflare. itaque omne illud silentium quod est orationi tributum tuae fuit ob eam causam quod uno reo proposito de multorum vitiis cogitabamus. facile est accusare luxuriem. dies iam me deficiat[*]deficiat P, Ernesti: deficiet πδ , si quae dici in eam sententiam possunt[*]possint Ernesti coner[*]coner -er add. P2 in ras. expromere; de corruptelis, de adulteriis, de protervitate, de sumptibus immensa oratio est. Vt tibi reum neminem sed vitia ista[*]ista scripsi: ipsa ς: om. P πδ proponas, res tamen ipsa et copiose[*]et copiose ς, Naugerius (2): om. P πδ et graviter accusari potest. sed vestrae sapientiae, iudices, est[*]iudices est est in ras. hab. P: est, iudices, Halm non abduci ab reo nec, quos aculeos habeat[*]habet ς severitas gravitasque vestra, cum eos accusator erexerit in rem, in vitia, in mores, in tempora, emittere in hominem et in reum, cum is non suo crimine sed multorum vitio sit in quoddam odium iniustum vocatus.
itaque ego[*]ego ς: om. P πδ severitati tuae ita[*]ita ut oportet ς: ut oportet ita P πδ ut oportet respondere non audeo. erat enim meum deprecari vacationem adulescentiae veniamque petere. non, inquam, audeo; perfugiis nihil[*]nihil ς: non P πδ utor aetatis, concessa omnibus iura dimitto; tantum peto ut, si qua[*]si quae Halm est invidia communis hoc tempore aeris alieni, petulantiae, libidinum iuventutis, quam video esse magnam, tamen[*]tamen Wrampelmeyer: tam ς: om. P πδ ne huic aliena peccata, ne aetatis ac temporum vitia noceant. atque ego idem qui haec postulo quin criminibus quae in hunc proprie conferuntur diligentissime respondeam non recuso.
13
sunt autem duo crimina, auri et veneni; in quibus una atque eadem persona versatur. aurum sumptum a Clodia, venenum quaesitum quod Clodiae daretur, ut[*]ut ς: om. P πδ (cf. Zielinski p. 207) dicitur. omnia [*]somnia ς sunt alia[*]alia talia ς: illa Ernesti non crimina sed maledicta, iurgi petulantis magis quam publicae quaestionis. 'adulter, impudicus, sequester' convicium est, non accusatio. nullum est enim fundamentum horum criminum, nullae[*]nullae ς: nulla P πδ sedes; voces sunt contumeliosae temere ab irato accusatore[*]ab irato accusatore arbitratu accusatoris b2ψ nullo auctore emissae. Horum duorum criminum video auctorem,