Brutus, Rhetorica Tomus II. Cicero, Marcus Tullius, creator; Wilkins, Augustus S. (Augustus Samuel), d. 1905, editor
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
et quidem duo fuerunt per idem tempus dissimiles inter
se, sed Attici tamen; quorum Charisius multarum orationum, quas scribebat aliis, cum cupere videretur imitari
Lysiam; Demochares autem, qui fuit Demostheni sororis
filius, et orationes scripsit aliquot et earum rerum historiam
quae erant Athenis ipsius aetate gestae non tam historico
quam oratorio genere perscripsit. Atque[*]atque scripsi: at L: ac
Jahn
Charisi vult
Hegesias esse similis, isque se ita putat Atticum, ut veros
illos prae se paene agrestis putet.
at quid est tam fractum, tam minutum, tam in ipsa, quam tamen consequitur,
concinnitate puerile? 'Atticorum similes esse volumus.'
Optime; suntne igitur hi Attici oratores? 'Quis negare
potest? Hos imitamur.[*]imitamur G: imitatur H: imitantur FOBM2
' Quo modo, qui[*]quo quo modo BHM
sunt et inter se
p.1087
dissimiles et aliorum? 'Thucydidem,' inquit, 'imitamur.'
Optime, si historiam scribere, non si causas dicere cogitatis. Thucydides enim rerum gestarum pronuntiator sincerus et grandis etiam fuit; hoc forense concertatorium
iudiciale non tractavit genus. Orationes autem quas interposuit—multae enim sunt—eas ego.laudare soleo; imitari
neque possim si velim, nec velim fortasse si possim. Vt
si quis Falerno vino delectetur, sed eo nec ita novo ut
proximis consulibus natum velit, nec rursus ita vetere ut
Opimium aut Anicium consulem quaerat—'atqui hae notae
sunt optimae,[*]optimae vulg.: optime L
' credo; sed nimia vetustas nec habet eam
quam quaerimus suavitatem nec est iam sane tolerabilis—
num igitur qui hoc sentiat, si is potare velit, de dolio sibi
hauriendum putet? Minime; sed quandam sequatur aetatem. Sic ego istis censuerim et novam istam quasi de
musto ac[*]musto ac secl. Ellendt: de lacu
ac musto Martha: de musti lacu Baehrens
lacu fervidam orationem fugiendam nec illam
praeclaram Thucydidi nimis veterem tamquam Anicianam
notam persequendam. Ipse enim Thucydides si posterius
fuisset, multo maturior fuisset et mitior.
84
'demosthenem
igitur imitemur.' O di boni; quid, quaeso[*]quaeso vulg.: quasi L
, nos aliud agimus aut quid aliud optamus? At non adsequimur. Isti
enim videlicet Attici nostri quod volunt adsequuntur. ne
illud quidem intellegunt, non modo ita[*]ita om. BHM
memoriae proditum
esse sed ita necesse fuisse, cum Demosthenes dicturus
esset, ut concursus audiendi causa ex tota Graecia fierent.
At cum isti Attici dicunt, non modo a corona, quod est
ipsum miserabile, sed etiam ab advocatis relinquuntur.
Qua re si anguste et exiliter dicere est Atticorum, sint sane
Attici; sed in comitium veniant, ad stantem iudicem
dicant: subsellia grandiorem et pleniorem vocem desiderant.
volo hoc oratori contingat, ut cum auditum sit eum esse
p.1088
dicturum, locus in subselliis occupetur, compleatur tribunal,
gratiosi scribae sint in dando et cedendo loco, corona
multiplex, iudex erectus; cum surgat is qui dicturus sit,
significetur a corona silentium, deinde crebrae assensiones,
multae admirationes; risus cum velit, cum velit fletus:
ut qui haec procul videat, etiam si quid agatur nesciat, at
placere tamen et in scaena esse Roscium intellegat. Haec
cui contingant, eum scito Attice dicere, ut de Pericle
audimus, ut de Hyperide, ut de Aeschine, de ipso quidem
Demosthene maxime.