Reading Center

atqui si Antonio Crassus eloquens visus non est aut sibi ipse, numquam Cotta visus esset, numquam Sulpicius, numquam Hortensius; nihil enim ample Cotta, nihil leniter Sulpicius, non multa graviter Hortensius; superiores magis ad omne genus apti, Crassum dico et Antonium. Ieiunas igitur huius multiplicis et aequabiliter^[*]aequaliter Schütz in omnia genera fusae orationis auris civitatis accepimus, easque nos primi, quicumque eramus^[*]eramus L: oramus (superscripto ba) A et quantulumcumque dicebamus, ad huius generis dicendi^[*]dicendi om. A audiendi incredibilia studia convertimus.

quantis illa clamoribus adulescentuli diximus de supplicio parricidarum^[*]de...parricidarum om. A , quae nequaquam satis defervisse^[*]fatis deperiisse A post aliquanto sentire coepimus: Quid enim tam commune quam spiritus vivis, terra mortuis, mare fluctuantibus^[*]fluctuantibus codd. or. Rosc.: eluctantibus A: fluctibus L , litus eiectis? ita vivunt, dum possunt, ut ducere animam de caelo non queant; ita moriuntur ut eorum ossa terram non tangant; ita iactantur fluctibus ut numquam adluantur; ita postremo eiciuntur ut ne ad saxa quidem mortui conquiescant, et quae sequuntur; sunt enim omnia sic ut adulescentis non tam re et maturitate quam spe et exspectatione laudati. Ab hac etiam indole iam illa matura: vxor generi, noverca filii, filiae paelex.

nec vero hic erat unus ardor in nobis ut hoc modo omnia diceremus. Ipsa enim illa pro Roscio^[*]pro Roscio seel. Bake, coll. Quintil. xii. 1. 20 iuvenilis^[*]in iuvenali Schütz: ex iuvenali Heerdegen redundantia multa habet attenuata, quaedam etiam paulo hilariora, ut^[*]ut Lambinus: at AL pro Habito, pro Cornelio compluresque aliae. Nemo enim orator tam multa ne in Graeco quidem otio scripsit quam multa sunt nostra, eaque hanc ipsam habent quam probo varietatem.

an ego Homero, Ennio, reliquis poetis et maxime tragicis concederem ut ne omnibus locis eadem contentione uterentur crebroque mutarent, non numquam etiam ad cotidianum genus sermonis accederent: ipse numquam ab illa acerrima contentione discederem? sed quid poetas divino ingenio profero? histriones eos vidimus quibus nihil posset in suo genere esse praestantius, qui non solum in dissimillimis personis satis faciebant, cum tamen^[*]tamen AL: tamquam Peter in suis versarentur, sed et comoedum in tragoediis et tragoedum in comoediis admodum placere vidimus: ego non elaborem?

cum dico me, te, Brute, dico; nam in me quidem iam pridem effectum est quod futurum fuit; tu autem eodem modo omnis causas ages? aut aliquod causarum genus repudiabis? aut in isdem causis perpetuum et^[*]et secl. Schütz eundem spiritum sine ulla commutatione obtinebis? demosthenes quidem, cuius nuper inter imagines tuas ac tuorum, quod eum credo amares, cum ad te in Tusculanum venissem, imaginem ex aere vidi, nil Lysiae subtilitate^[*]subtilitati AP2 cedit, nihil argutiis et acumine^[*]acumini FPO Hyperidi^[*]Hyperidis FP: Hypericlis O , nil levitate Aeschini et splendore verborum.