Reading Center

ut censoriae tabulae loquuntur, audeo dicere, non fabrorum aut procorum; planeque duorum virorum iudicium aut trium virorum capitalium aut decem virorum stlitibus iudicandis dico numquam. Et quid^[*]et quid Heerdegen: ecqui Stangl: atqui vulg.: quid A: et qui L dixit^[*]dux L Accius?

video sepulcra duo duorum corporum;

idemque

mulier una duum virum.

quid verum sit intellego; sed alias ita loquor ut concessum est, ut hoc vel^[*]vel om. A pro deum dico vel pro deorum, alias ut necesse est, cum trium virum, non virorum, et sestertium nummum, non sestertiorum^[*]sestertiorum Itali: sestertium A: om. L nummorum, quod in his consuetudo varia non est.

quid quod sic loqui, nosse, iudicasse vetant, novisse iubent et iudicavisse? quasi vero nesciamus in hoc genere et plenum verbum recte dici et imminutum usitate. Itaque utrumque Terentius:

eho tu, cognatum tuom non noras?

post idem

Stilponem inquam noveras.

Sient plenum est, sint^[*]sient ... sint Heerdegen: si et ... sient L: sin... sin A imminutum; licet utare utroque. Ergo ibidem^[*]ergo * ibidem Jahn poetae nomen excidisse suspicatus: alibi rectius esse vidit Stangl :

quae quam sint cara post carendo intellegunt,

quamque attinendi magni dominatus sient

.

Nec vero reprehenderim

scripsere alii rem

et^[*]et om. Quint.: etsi Lambinus scripserunt esse verius sentio, sed consuetudini auribus indulgenti libenter obsequor.

isdem campus habet

inquit Ennius; et in templis: EIDEM^[*]eidem Heerdegen: idem AL PROBAVIT; at isdem^[*]isdem L: eisdem A erat verius, nec tamen eisdem ut opimius.; male sonabat isdem^[*]eisdem... eisdem A: isdem ... isdem L corr. Heerdegen : impetratum est a consuetudine ut peccare suavitatis causa liceret. Et posmeridianas^[*]posmeridianas Velius Long. p. 2237: pomeridianas AL quadrigas quam postmeridianas quadriiugas ^[*]quadriiugas add. Doederlein libentius dixerim et me hercule quam me hercules. Non scire quidem barbarum iam videtur^[*]videtur L: videatur A , nescire dulcius. Ipsum meridiem cur non medidiem?

credo, quod erat insuavius. †vna ^[*]insuavius. una AL: insuavius. absona Hellmuth: insuavius. insuavissima Jahn praepositio est af^[*]af Stegmann ex Velio Longo p. 2224: ab A: ea FPO: abs eaque Lambinus , quae nunc tantum in accepti tabulis manet ac ne his^[*]ac ne his Ernesti: aeneis A: ne his L quidem omnium, in reliquo sermone mutata est; nam amovit dicimus et abegit et abstulit, ut iam nescias a'ne^[*]a'ne Schütz: anne AL verum sit an ab an abs^[*]ab an abs Schütz: absis A: abs L . Quid si etiam abfugit^[*]abfugit Gellius (xv. 3, 2): afugit FO: affugit PM: afugit quod fugit A, unde aufugit quod abfugit Heerdegen turpe^[*]turpe L: forte A visum est et abfer noluerunt, aufugit et ^[*]aufugit et add. Schütz e Velio Longo aufer maluerunt^[*]aufer maluerunt om. A ? quae praepositio praeter haec duo verba nullo alio in verbo reperietur. Noti erant et navi et nari, quibus cum IN praeponi oporteret, dulcius visum est ignotos, ignavos, ignaros^[*]ignoti, ignavi, ignari L dicere quam ut veritas postulabat. Ex usu dicunt et e re publica, quod in altero vocalis excipiebat, in altero esset asperitas, nisi^[*]nisi x maluit Stangl litteram sustulisses, ut exegit, edixit; refecit, rettulit, reddidit: adiuncti verbi prima littera praepositionem^[*]prima littera praepositionem Maioragius: primam litteram praepositio AL commutavit, ut subegit, summovit^[*]summovit ed. vet.: summutavit FO: submutavit PM: turn mutavit A , sustulit.

quid in verbis iunctis? quam scite insipientem non insapientem, iniquum non inaequum, tricipitem non tricapitem, concisum non concaesum! Ex quo quidam pertisum etiam volunt, quod eadem consuetudo non probavit. Quid vero hoc elegantius, quod non fit natura, sed quodam instituto? indoctus ^[*]indoctus A cum Gellio: inductus FO1: inclitus O2P2M2 dicimus brevi prima littera, insanus producta, inhumanus^[*]inhumanus FOP1: insipiens in marg. P2: insanus A: inmanis Luc. Müller brevi, infelix longa. Et, ne multis, quibus in verbis eae primae litterae sunt quae in sapiente^[*]sapiente AL: sano Bake cod. Erl. atque felice^[*]felice FPO Gellius: infelice A: felide. in Stangl , producte dicitur, in ceteris omnibus breviter; itemque composuit, consuevit, concrepuit, confecit. Consule veritatem: reprehendet; refer ad auris: probabunt. Quaere cur ita sit: dicent iuvare^[*]sit...iuvare Gellius: se... iuvari AL: se ... iuvare Bake . Voluptati autem aurium morigerari debet oratio.

quin ego ipse, cum scirem ita maiores locutos esse^[*]esse om. A , ut nusquam nisi in vocali aspiratione uterentur, loquebar sic, ut pulcros, Cetegos, triumpos, Cartaginem^[*]pulchros ceteros (et cethegos L) triumphos Carthaginem AL: corr. vulg. dicerem; aliquando, idque sero, convicio aurium cum extorta mihi veritas esset, usum loquendi populo concessi, scienotiam mihi reservavi. Orcivios tamen et Matones, Otones, Caepiones, sepulcra, coronas, lacrimas^[*]lacrimas om. A dicimus, quia per aurium iudicium licet. Burrum semper Ennius, numquam^[*]nusquam A Pyrrhum;

vi patefecerunt Bruges,

non Phryges, ipsius antiqui declarant libri. Nec enim Graecam litteram adhibebant, nunc autem etiam duas, et cum Phrygum^[*]Phrygum Schütz: Phyrrum A et Phrygibus dicendum esset, absurdum erat aut etiam in^[*]etiam in Hoerner: etiam Madvig: tam in L: tamen A barbaris casibus Graecam litteram adhibere aut recto casu solum Graece loqui; tamen et Phryges et Pyrrhum aurium causa dicimus.