Reading Center

sequitur ergo ut qui maxime cadant in orationem aptam numeri videndum sit. Sunt enim qui iambicum^[*]iambicum L: iambum Stangl: ambiguum A putent, quod sit orationis^[*]orationis A: orationi FO: oratori PM simillimus, qua de causa fieri ut is^[*]fieri ut is L: ratione A potissimum propter similitudinem veritatis adhibeatur in fabulis, quod^[*]quod AL Non.:cum Ernesti ille dactylicus^[*]dactylicus AO2FPM: dactylus O1Non. (p. 142) numerus hexametrorum magniloquentiae sit accommodatior^[*]accommodatior FPO: comnmodatior A . Ephorus autem, levis ipse orator et^[*]et A: sed L profectus ex optima disciplina, paeana sequitur aut dacty- lum, fugit autem spondeum et trochaeum. Quod enim^[*]post enim usque ad per versetur (231) om. A paean habebat tris brevis, dactylus autem duas, brevitate et celeritate syllabarum labi putat verba proclivius contraque accidere in spondeo et trochaeo; quorum ^[*]quorum add. Heerdegen quod alter e longis constet alter e brevibus, fieri^[*]constet... fieri Ernesti:constaret ... fieret L alteram nimis incitatam alteram nimis tardam orationem, neutram temperatam.

sed et illi priores errant et Ephorus in culpa est. Nam et^[*]et L: secl. Manutius:ei Jahn qui paeana praetereunt, non vident mollissimum a sese numer m eundemque amplissimum praeteriri. Quod longe Aristoteli videtur secus, qui iudicat heroum numerum grandiorem quam desideret soluta oratio, iambum autem nimis e vul- gari esse sermone. Ita neque humilem et abiectam^[*]et abiectam Lambinus: nec abiectam L oratio- nem nec nimis altam et exaggeratam probat, plenam tamen eam vult esse gravitatis, ut eos qui audient^[*]audiant maluit Ernesti ad maiorem admirationem possit traducere.

trochaeum autem, qui est eodem spatio quo choreus, cordacem appellat, qia con- tractio et^[*]et Sauppe: ut L brevitas dignitatem non habeat. Ita paeana pro- bat eoque ait uti omnis, sed ipsos non sentire cum utantur; esse autem tertium ac medium inter illos, et ita fatos eos pedes esse, ut in eis^[*]in eis L: numeris Stangl: eis Ernesti singulis modus insit aut sesqui lex aut duplex aut par. Itaque illi de quibus ante dixi tantum modo commoditatis habuerunt rationem, nullam dignitatis.

iambus enim et dactylus in versum cadunt maxime itaque ut versum fugimus in oratione, sic hi sunt evitandi continuati pedes; aliud enim quiddam est oratio nec qicquam inimicius quam illa versibus; paean autem minime est aptus ad versum, quo libentius eum recepit oratio. Ephous vero ne spondeum quidem, quem fugit^[*]fugit codd. dett.: fuit L , intellegit esse aequalem dactylo, quem probat. Syllabis enim metiendos pedes, non intervallis existimat; quod idem facit in trochaeo, qui temporibus et intervallis est par iambo, sed eo vitiosus^[*]vitiosus Manutius: vitiosius L in oratione, si ponatur extremus, quod verba melius in syllabas longiores cadunt. Atque haec, quae sunt apud Aristotelem, eadem a Theophrasto Theodecteque de paeane dicuntur.

ego autem sentio^[*]sentio L: censeo Bake omnis in oratione esse^[*]esse vulg.: est L quasi permixtos et confusos pedes, nec enim effugere possemus animad- versionem, si semper isdem uteremur, quia nec numerosa esse, ut poema, neque extra numerum, ut sermo vulgi, esse debet oratio—alterum nimis est vinctum^[*]vinctum F: iunctum PO , ut de industria factum appareat, alterum nimis dissolutum, ut pervagatum ac vulgare videatur; ut ab altero non delectere, alterum oderis—;