de Finibus Bonorum et Malorum, Cicero, Marcus Tullius, creator; Schiche, Theodor, 1869-1924, editor
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
quaero autem
quid sit, quod, cum dissolutione, id est morte, sensus
omnis extinguatur, et cum reliqui nihil sit omnino, quod
pertineat ad nos, tam accurate tamque diligenter caveat
et sanciat ut Amynomachus et Timocrates, heredes sui, de Hermarchi sententia dent quod
satis sit ad diem agendum natalem suum quotannis mense Gamelione itemque omnibus mensibus vicesimo die lunae dent ad eorum epulas,
qui una secum philosophati sint, ut et[*]ut et et ut A sui et
Metrodori memoria colatur.
haec ego non possum
dicere non esse hominis quamvis et belli et humani,
sapientis vero nullo modo, physici praesertim, quem se
ille esse vult, putare[*]putare edd. putari ullum esse cuiusquam diem natalem. quid? idemne potest esse dies saepius, qui semel
fuit? certe non potest. an eiusdem modi? ne id quidem, nisi multa annorum intercesserint milia, ut omnium siderum eodem, unde profecta sint,[*]sunt R fiat ad unum
tempus reversio. nullus est igitur cuiusquam dies natalis.
"At habetur!"
Et ego id scilicet nesciebam! Sed
ut sit, etiamne post mortem coletur? idque testamento
p.79
cavebit is, qui nobis quasi oraculum ediderit nihil post
mortem ad nos pertinere?[*]ad nos pertinere post mortem A haec non erant eius, qui innumerabilis mundos infinitasque regiones, quarum nulla
esset ora, nulla extremitas, mente peragravisset. num
quid tale Democritus? ut alios omittam, hunc appello,
quem ille unum secutus est.
quodsi dies notandus fuit,
eumne potius, quo natus, an eum, quo sapiens factus
est? Non potuit, inquies, fieri sapiens, nisi natus esset.
et[*]sustul. P. Man. et
Lamb.
Isto modo, ne si avia quidem eius nata non esset.
res tota, Torquate, non doctorum hominum, velle post
mortem epulis celebrari memoriam sui nominis. quos
quidem dies quem ad modum agatis et in quantam hominum facetorum urbanitatem incurratis, non dico—
nihil opus est litibus—; tantum dico, magis fuisse vestrum agere Epicuri diem natalem, quam illius testamento cavere ut ageretur.
32
Sed ut ad propositum[*]propositum propositum revertamur N2 (rev. in
marg. add.), V—de dolore enim cum diceremus, ad istam epistulam delati sumus—, nunc totum
illud concludi sic licet: qui in summo malo est, is tum,[*]is tum Lamb. istum A1RN iste A2BEV
cum in eo est, non est beatus; sapiens autem semper
beatus est et est aliquando in dolore; non est igitur
summum malum dolor.
Iam illud[*]illudp. 18, 19 sq. quale tandem est, bona praeterita non effluere sapienti, mala meminisse non oportere? primum
in nostrane potestate est,[*]est potestate A quid meminerimus? Themistocles quidem, cum ei Simonides an quis alius artem
memoriae polliceretur, 'Oblivionis', inquit,
"mallem. Nam
memini etiam quae nolo, oblivisci non possum quae
volo."
Magno hic ingenio, sed res se tamen sic habet,
ut nimis imperiosi philosophi sit vetare meminisse. vide
ne ista sint Manliana vestra aut maiora etiam, si imperes quod facere non possim.[*]possum BE quid, si etiam iucunda
memoria est praeteritorum malorum? ut proverbia non
p.80
nulla veriora sint quam vestra dogmata. vulgo enim
dicitur: 'Iucundi[*]iocundi V iucunde A iocunde BERN acti labores', nec male Euripides—
concludam, si potero, Latine; Graecum enim hunc versum nostis omnes—:
"Suavi/s laborum est praeteritorum
me/moria."
[*]memoria est praeteritorum BE Sed ad bona praeterita redeamus. quae si
a vobis talia dicerentur, qualibus Caius[*]Caius graius B gravis E Marius uti poterat, ut expulsus, egens, in palude demersus tropaeorum recordatione levaret dolorem suum, audirem et plane
probarem. nec enim absolvi beata vita sapientis neque
ad exitum perduci poterit, si prima quaeque bene ab
eo consulta atque facta ipsius oblivione obruentur.[*]obruentur dett. obruerentur