de Natura Deorum, Cicero, Marcus Tullius, creator; Plasberg, Otto, 1869-1924, editor
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
Quid vero tanta rerum consentiens
conspirans, continuata cognatio quem non coget ea quae
dicuntur a me conprobare? possetne uno tempore florere, dein vicissim horrere terra, aut tot rebus ipsis se
inmutantibus solis accessus discessusque solstitiis brumisque cognosci, aut aestus maritimi fretorumque angustiae ortu aut obitu lunae commoveri, aut una totius
p.57
caeli conversione cursus astrorum dispares conservari?
haec ita fieri omnibus inter se concinentibus mundi
partibus profecto non possent, nisi ea uno divino et
continuato spiritu continerentur.
Atque haec cum uberius disputantur et fusius, ut
mihi est in animo facere, facilius effugiunt Academicorum calumniam;
cum autem, ut Zeno solebat, brevius
angustiusque concluduntur, tum apertiora sunt ad reprendendum. nam ut profluens amnis aut vix aut nullo
modo, conclusa autem aqua facile conrumpitur, sic orationis flumine reprensoris convicia diluuntur, angustia
autem conclusae rationis non facile se ipsa tutatur.
Haec enim quae dilatantur a nobis Zeno sic premebat: