de Natura Deorum, Cicero, Marcus Tullius, creator; Plasberg, Otto, 1869-1924, editor
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
Sed omnia vestri Balbe solent ad igneam vim referre
Heraclitum ut opinor sequentes, quem ipsum non omnes interpretantur uno modo, †quoniam quid diceret
quod intellegi noluit†omittamus; vos autem ita dicitis, omnem vim esse ignem, itaque et animantis cum
calor defecerit tum interire, et in omni natura rerum
id vivere id vigere quod caleat. Ego autem non intellego quo modo calore extincto corpora intereant, non
intereant umore aut spiritu amisso, praesertim cum
intereant etiam nimio calore.
quam ob rem id quidem
commune est de calido; verum tamen videamus exitum.
ita voltis opinor, nihil esse animal extrinsecus in natura atque mundo praeter ignem: qui magis quam
praeter animam, unde animantium quoque constet animus, ex quo animal dicitur? quo modo autem hoc
quasi concedatur sumitis, nihil esse animum nisi
ignem; probabilius enim videtur tale quiddam esse animum, ut sit ex igni atque anima temperatum. "Quod
si ignis ex sese ipse animal est nulla se alia admiscente
natura, quoniam is, cum inest in corporibus nostris,
efficit ut sentiamus, non potest ipse esse sine sensu."
Rursus eadem dici possunt: quidquid est enim quod
sensum habeat, id necesse est sentiat et voluptatem
et dolorem, ad quem autem dolor veniat ad eundem
etiam interitum venire. ita fit ut ne ignem quidem efficere
p.132
possitis aeternum.