De Divinatione, De divinatione libri duo; libri de fato quae manserunt. Cicero, Marcus Tullius, creator; Mueller, C. F. W. (Carl Friedrich Wilhelm), 1830-1903, editor
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
XML: Passage Full Text
"
Exin compellare pater me voce videtur
His verbis: "O gnata, tibi sunt ante gerendae
Aerumnae, post ex fluvio fortuna resistet."
Haec ecfatus pater, germana, repente recessit
Nec sese dedit in conspectum corde cupitus,
Quamquam multa manus ad caeli caerula templa
Tendebam lacrumans et blanda voce vocabam.
Vix aegro tum corde meo me somnus reliquit.”
"
21
Haec, etiamsi ficta sunt a poe+ta, non absunt tamen a consuetudine somniorum. Sit sane etiam illud commenticium, quo Priamus est conturbatus, quia
. máter gravida párere ex se ardentém facem
Visást in somnis Hécuba; quo factó pater
Rex ípse Priamus sómnio mentís metu
Percúlsus curis súmptus suspirántibus
Exsácrificabat hóstiis balántibus.
Tum cóniecturam póstulat pacém petens,
Ut se édoceret, óbsecrans Apóllinem,
Quo sése vertant tántae sortes sómnium.
Ibi éx oraclo vóce divina édidit
Apóllo, puerum, prímus Priamo quí foret
Postílla natus, témperaret tóllere;
Eum ésse exitium Tróiae, pestem Pérgamo.
Sint haec, ut dixi, somnia fabularum, hisque adiungatur etiam Aeneae somnium, quod in nostri Fabii Pictoris Graecis annalibus eius modi est, ut omnia, quae ab Aenea gesta sunt quaeque illi acciderunt, ea fuerint, quae ei secundum quietem visa sunt.
22
Sed propiora videamus. Cuiusnam modi est Superbi Tarquinii somnium, de quo in Bruto Accii loquitur ipse?
Quoniám quieti córpus nocturno ínpetu
Dedí sopore plácans artus lánguidos,
Visúst in somnis pástor ad me appéllere
p.162
Pecús lanigerum exímia puchritúdine;
Duós consanguineos árietes inde éligi
Praeclárioremque álterum immoláre me;
Deinde eíus germanum córnibus conítier,
In me árietare, eoque íctu me ad casúm dari;
Exín prostratum térra, graviter saúcium,
Resupínum in caelo cóntueri máximum ac
Mirifícum facinus: déxtrorsum orbem flámmeum
Radiátum solis líquier cursú novo.
Eius igitur somnii a coniectoribus quae sit interpretatio facta, videamus:
Réx, quae in vita usúrpant homines, cógitant, curánt, vident,
Quaéque agunt vigilántes agitantque, éa, cui in somno áccidunt,
Mínus mirandum est; dí rem tantam haud témere inproviso ófferunt.
Próin vide ne, quém tu esse hebetem députes aeque ác pecus,
Ís sapientiá munitum péctus egregié gerat
Téque regno expéllat; nam id, quod dé sole ostentúmst tibi,
Pópulo commutátionem rérum portendít fore
Pérpropinquam. Haec béne verruncent pópulo. Nam quod ad déxteram
Cépit cursum ab laéva signum praépotens, pulchérrume
Aúguratum est rém Romanam públicam summám fore.
Age nunc ad externa redeamus.
23