Epistulae ad Atticum, Epistulae Volume II, Pars Prior Pars Posterior Epistulae Ad Atticum. Cicero, Marcus Tullius, creator; Purser, Louis Claude, 1854-1932, editor
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
Nonis
Maiis in Ciliciam cogitabam. ibi cum
Iunium mensem consumpsissem (atque utinam in pace! magnum enim bellum
impendet a Parthis), Quintilem in reditu ponere.
annuae enim mihi operae a. d. iii Kal. Sextil. emerentur.
magna autem in spe sum mihi nihil temporis prorogatum iri.
habebam acta urbana usque ad Nonas
Martias; e quibus intellegebam Curionis nostri constantia
omnia potius actum iri quam de provinciis. ergo, ut spero, prope diem te
videbo.
venio ad Brutum tuum, immo nostrum, sic enim mavis.
equidem omnia feci quae potui aut in mea provincia perficere aut in regno
experiri. omni igitur modo egi cum rege et ago cotidie per litteras scilicet.
ipsum enim triduum quadriduumve mecum habui turbulentis in rebus
quibus eum liberavi. sed et tum praesens et postea creberrimis litteris non
destiti rogare et petere mea causa; suadere et hortari sua. multum profeci
sed quantum non plane, quia longe absum, scio. Salaminios autem (hos enim
poteram coercere) adduxi ut totum nomen Scaptio vellent solvere sed
centesimis ductis a proxima quidem syngrapha nec perpetuis sed renovatis quotannis.
numerabantur nummi; noluit Scaptius. tu qui ais
Brutum cupere aliquid perdere? quaternas habebat in syngrapha.
fieri non poterat nec, si posset, ego pati possem. audio omnino
Scaptium paenitere. nam quod senatus consultum esse dicebat ut
ius ex syngrapha diceretur, eo consilio factum est quod pecuniam Salaminii
contra legem Gabiniam sumpserant. vetabat autem
Auli lex ius dici de ita sumpta pecunia. decrevit igitur
senatus ut ius diceretur ex ista syngrapha. nunc ista habet iuris idem quod
ceterae, nihil praecipui.
haec a me ordine facta puto me Bruto probaturum, tibi nescio,
Catoni certe probabo.
sed iam
ad te ipsum revertor. ain tandem, Attice, laudator integritatis et
elegantiae nostrae,
""
inquit Ennius, ut equites Scaptio ad pecuniam
cogendam darem me rogare? an tu si mecum esses qui scribis morderi te
interdum quod non simul sis, paterere me id facere si vellem?
"non
amplius"
inquis
"quinquaginta."
cum
Spartaco minus multi primo fuerunt. quid tandem isti mali in tam
tenera insula non fecissent? non fecissent autem? immo quid ante adventum
meum non fecerunt? inclusum in curia senatum habuerunt
Salaminium ita multos dies ut interierint non nulli fame. erat
enim praefactus
Appi
Scaptius et habebat turmas ab Appio. id me igitur
tu cuius me hercule os mihi ante oculos solet versari cum de aliquo officio ac laude
cogito, tu me inquam rogas praefectus ut Scaptius sit? alias hoc
statueramus ut negotiatorem neminem idque Bruto probaramus.
habeat is turmas? cur potius quam cohortis? sumptu iam nepos
evadit Scaptius.
ausus es hoc ex ore tuo— —
"volunt"
inquit
"principes."
scio; nam ad me Ephesum usque venerunt flentesque equitum
scelera et miserias suas detulerunt. itaque statim dedi litteras ut ex
Cypro equites ante certam diem decederent, ob eamque causam tum ob
ceteras Salaminii nos in caelum decretis suis sustulerunt. sed
iam quid opus equitatu? solvunt enim Salaminii; nisi forte id volumus armis
efficere ut faenus quaternis centesimis ducant. et ego audebo legere umquam
aut attingere eos libros quos tu dilaudas, si tale quid fecero? nimis inquam
in isto Brutum amasti, dulcissime Attice, nos vereor ne parum.
atque haec scripsi ego ad Brutum scripsisse te ad me.
cognosce nunc cetera. pro
Appio nos hic omnia facimus honeste tamen sed plane libenter.
nec enim ipsum odimus et Brutum amamus et
Pompeius mirifice a me contendit quem me hercule plus plusque in dies
diligo. C. Coelium quaestorem huc venire audisti. nescio
quid sit hominis. sed
Pammenia illa mihi non placent. ego me spero
Athenis fore mense Septembri. tuorum itinerum
tempora scire sane velim. εὐήθειαν
Semproni
Rufi cognovi ex epistula tua Corcyraea. quid
quaeris? invideo potentiae Vestori.
cupiebam etiam nunc plura garrire sed lucet;
urget turba, festinat Philogenes. valebis igitur et valere
Piliam et Caeciliam nostram iubebis litteris et salvebis a
meo Cicerone.