Aeneid, Virgil. (Vergil) The Bucolics, Aeneid, and
Georgics Of Virgil. J. B. Greenough. Boston. Ginn & Co.
1881.
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
661
teque tuosque iuvat, patet isti ianua leto,
662
iamque aderit multo Priami de sanguine Pyrrhus,
663
natum ante ora patris, patrem qui obtruncat ad aras.
664
Hoc erat, alma parens, quod me per tela, per ignis
665
eripis, ut mediis hostem in penetralibus, utque
666
Ascanium patremque meum iuxtaque Creüsam
667
alterum in alterius mactatos sanguine cernam?
668
Arma, viri, ferte arma; vocat lux ultima victos.
669
Reddite me Danais; sinite instaurata revisam
670
proelia: Numquam omnes hodie moriemur inulti.”
671
Hinc ferro accingor rursus clipeoque sinistram
672
insertabam aptans, meque extra tecta ferebam.
673
Ecce autem complexa pedes in limine coniunx
674
haerebat, parvumque patri tendebat Iulum:
675
“Si periturus abis, et nos rape in omnia tecum;
676
sin aliquam expertus sumptis spem ponis in armis,
677
hanc primum tutare domum. Cui parvus Iulus,
678
cui pater et coniunx quondam tua dicta relinquor?”
679
Talia vociferans gemitu tectum omne replebat,
680
cum subitum dictuque oritur mirabile monstrum.
681
Namque manus inter maestorumque ora parentum
682
ecce levis summo de vertice visus Iuli
683
fundere lumen apex, tactuque innoxia mollis
684
lambere flamma comas et circum tempora pasci.
685
Nos pavidi trepidare metu, crinemque flagrantem
686
excutere et sanctos restinguere fontibus ignis.
687
At pater Anchises oculos ad sidera laetus
688
extulit, et caelo palmas cum voce tetendit:
689
“Iuppiter omnipotens, precibus si flecteris ullis,
690
aspice nos; hoc tantum, et, si pietate meremur,