Aeneid, Virgil. (Vergil) The Bucolics, Aeneid, and
Georgics Of Virgil. J. B. Greenough. Boston. Ginn & Co.
1881.
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
541
Sed tamen idem olim curru succedere sueti
542
quadrupedes, et frena iugo concordia ferre;
543
spes et pacis” ait. Tum numina sancta precamur
544
Palladis armisonae, quae prima accepit ovantis,
545
et capita ante aras Phrygio velamur amictu;
546
praeceptisque Heleni, dederat quae maxima, rite
547
Iunoni Argivae iussos adolemus honores.
548
Haud mora, continuo perfectis ordine votis,
549
cornua velatarum obvertimus antemarum,
550
Graiugenumque domos suspectaque linquimus arva.
551
Hinc sinus Herculei (si vera est fama) Tarenti
552
cernitur; attollit se diva Lacinia contra,
553
Caulonisque arces et navifragum Scylaceum.
554
Tum procul e fluctu Trinacria cernitur Aetna,
555
et gemitum ingentem pelagi pulsataque saxa
556
audimus longe fractasque ad litora voces,
557
exsultantque vada, atque aestu miscentur harenae.
558
Et pater Anchises: “Nimirum haec illa Charybdis:
559
hos Helenus scopulos, haec saxa horrenda canebat.
560
Eripite, O socii, pariterque insurgite remis!”
561
Haud minus ac iussi faciunt, primusque rudentem
562
contorsit laevas proram Palinurus ad undas.
563
laevam cuncta cohors remis ventisque petivit.
564
Tollimur in caelum curvato gurgite, et idem
565
subducta ad Manis imos desedimus unda.
566
Ter scopuli clamorem inter cava saxa dedere:
567
ter spumam elisam et rorantia vidimus astra.
568
Interea fessos ventus cum sole reliquit,
569
ignarique viae Cyclopum adlabimur oris.
570
Portus ab accessu ventorum immotus et ingens