Aeneid, Virgil. (Vergil) The Bucolics, Aeneid, and
Georgics Of Virgil. J. B. Greenough. Boston. Ginn & Co.
1881.
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
601
Quid memorem Lapithas, Ixiona Pirithoumque?
602
quos super atra silex iam iam lapsura cadentique
603
imminet adsimilis; lucent genialibus altis
604
aurea fulcra toris, epulaeque ante ora paratae
605
regifico luxu; Furiarum maxima iuxta
606
accubat, et manibus prohibet contingere mensas,
607
exsurgitque facem attollens, atque intonat ore.
608
“Hic, quibus invisi fratres, dum vita manebat,
609
pulsatusve parens, et fraus innexa clienti,
610
aut qui divitiis soli incubuere repertis,
611
nec partem posuere suis (quae maxima turba est),
612
quique ob adulterium caesi, quique arma secuti
613
impia nec veriti dominorum fallere dextras,
614
inclusi poenam exspectant. Ne quaere doceri
615
quam poenam, aut quae forma viros fortunave mersit.
616
Saxum ingens volvunt alii, radiisque rotarum
617
districti pendent; sedet, aeternumque sedebit,
618
infelix Theseus; Phlegyasque miserrimus omnis
619
admonet, et magna testatur voce per umbras:
620
“Discite iustitiam moniti, et non temnere divos.”
621
Vendidit hic auro patriam, dominumque potentem
622
imposuit; fixit leges pretio atque refixit;
623
hic thalamum invasit natae vetitosque hymenaeos;
624
ausi omnes immane nefas, ausoque potiti.
625
Non, mihi si linguae centum sint oraque centum,
626
ferrea vox, omnis scelerum comprendere formas,
627
omnia poenarum percurrere nomina possim.”
628
Haec ubi dicta dedit Phoebi longaeva sacerdos:
629
“Sed iam age, carpe viam et susceptum perfice munus;
630
adceleremus” ait; “Cyclopum educta caminis