Aeneid, Virgil. (Vergil) The Bucolics, Aeneid, and
Georgics Of Virgil. J. B. Greenough. Boston. Ginn & Co.
1881.
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
631
moenia conspicio atque adverso fornice portas,
632
haec ubi nos praecepta iubent deponere dona.”
633
Dixerat, et pariter, gressi per opaca viarum,
634
corripiunt spatium medium, foribusque propinquant.
635
Occupat Aeneas aditum, corpusque recenti
636
spargit aqua, ramumque adverso in limine figit.
637
His demum exactis, perfecto munere divae,
638
devenere locos laetos et amoena virecta
639
fortunatorum nemorum sedesque beatas.
640
Largior hic campos aether et lumine vestit
641
purpureo, solemque suum, sua sidera norunt.
642
Pars in gramineis exercent membra palaestris,
643
contendunt ludo et fulva luctantur harena;
644
pars pedibus plaudunt choreas et carmina dicunt.
645
Nec non Threïcius longa cum veste sacerdos
646
obloquitur numeris septem discrimina vocum,
647
iamque eadem digitis, iam pectine pulsat eburno.
648
Hic genus antiquum Teucri, pulcherrima proles,
649
magnanimi heroes, nati melioribus annis,
650
Ilusque Assaracusque et Troiae Dardanus auctor.
651
Arma procul currusque virum miratur inanes.
652
Stant terra defixae hastae, passimque soluti
653
per campum pascuntur equi. Quae gratia currum
654
armorumque fuit vivis, quae cura nitentis
655
pascere equos, eadem sequitur tellure repostos.
656
Conspicit, ecce, alios dextra laevaque per herbam
657
vescentis, laetumque choro paeana canentis
658
inter odoratum lauri nemus, unde superne
659
plurimus Eridani per silvam volvitur amnis.
660
Hic manus ob patriam pugnando volnera passi,