Aeneid, Virgil. (Vergil) The Bucolics, Aeneid, and
Georgics Of Virgil. J. B. Greenough. Boston. Ginn & Co.
1881.
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
271
excipiam sorti, iam nunc tua praemia, Nise.
272
Praeterea bis sex genitor lectissima matrum
273
corpora captivosque dabit suaque omnibus arma,
274
insuper his campi quod rex habet ipse Latinus.
275
Te vero, mea quem spatiis propioribus aetas
276
insequitur, venerande puer, iam pectore toto
277
accipio et comitem casus complector in omnis.
278
Nulla meis sine te quaeretur gloria rebus;
279
seu pacem seu bella geram, tibi maxima rerum
280
verborumque fides.” Contra quem talia fatur
281
Euryalus: “Me nulla dies tam fortibus ausis
282
dissimilem arguerit; tantum, fortuna secunda
283
aut adversa cadat. Sed te super omnia dona
284
unum oro, genetrix Priami de gente vetusta
285
est mihi, quam miseram tenuit non Ilia tellus
286
mecum excedentem, non moenia regis Acestae.
287
Hanc ego nunc ignaram huius quodcumque pericli est
288
inque salutatam linquo: nox et tua testis
289
dextera, quod nequeam lacrumas perferre parentis
290
at tu, oro, solare inopem et succurre relictae.
291
Hanc sine me spem ferre tui: audentior ibo
292
in casus omnis.” Percussa mente dedere
293
Dardanidae lacrimas; ante omnis pulcher Iulus,
294
atque animum patriae strinxit pietatis imago.
295
Tum sic effatur:
296
“Sponde digna tuis ingentibus omnia coeptis.
297
Namque erit ista mihi genetrix nomenque Creusae
298
solum defuerit, nec partum gratia talem
299
parva manet. Casus factum quicumque sequentur,
300
per caput hoc iuro, per quod pater ante solebat: