Aeneid, Virgil. (Vergil) The Bucolics, Aeneid, and
Georgics Of Virgil. J. B. Greenough. Boston. Ginn & Co.
1881.
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
301
quae tibi polliceor reduci rebusque secundis,
302
haec eadem matrique tuae generique manebunt.”
303
Sic ait inlacrimans; umero simul exuit ensem
304
auratum, mira quem fecerat arte Lycaon
305
Gnosius atque habilem vagina aptarat eburna.
306
Dat Niso Mnestheus pellem horrentisque leonis
307
exuvias; galeam fidus permutat Aletes.
308
Protinus armati incedunt; quos omnis euntis
309
primorum manus ad portas iuvenumque senumque
310
prosequitur votis. Nec non et pulcher Iulus,
311
ante annos animumque gerens curamque virilem,
312
multa patri mandata dabat portanda: sed aurae
313
omnia discerpunt et nubibus inrita donant.
314
Egressi superant fossas noctisque per umbram
315
castra inimica petunt, multis tamen ante futuri
316
exitio. Passim somno vinoque per herbam
317
corpora fusa vident, arrectos litore currus,
318
inter lora rotasque viros, simul arma iacere,
319
vina simul. Prior Hyrtacides sic ore locutus:
320
“Euryale, audendum dextra; nunc ipsa vocat res.
321
Hac iter est. Tu, ne qua manus se attollere nobis
322
a tergo possit, custodi et consule longe;
323
haec ego vasta dabo et lato te limite ducam.
324
Sic memorat vocemque premit; simul ense superbum
325
Rhamnetem adgreditur, qui forte tapetibus altis
326
exstructus toto proflabat pectore somnum.
327
Rex idem et regi Turno gratissimus augur,
328
sed non augurio potuit depellere pestem.
329
Tris iuxta famulos temere inter tela iacentis
330
armigerumque Remi premit aurigamque sub ipsis