Epistulae, Ovid, 43 B.C.-17 or 18 A.D, creator; Ehwald, Rudolf, 1847-1927, editor; Merkel, Rudolf, 1811-1885, editor
Conatoque queri mugitus edidit ore
Territaque est forma, territa voce sua.
Quid furis, infelix? quid te miraris in umbra?
Quid numeras factos ad nova membra pedes?
95
Illa Iovis magni paelex metuenda sorori
Fronde levas nimiam caespitibusque famem,
Fonte bibis spectasque tuam stupefacta figuram
Et, te ne feriant, quae geris, arma, times,
Quaeque modo, ut posses etiam Iove digna videri,
100
Dives eras, nuda nuda recumbis humo.
Per mare, per terras cognataque flumina curris;
Dat mare, dant amnes, dat tibi terra viam.
Quae tibi causa fugae? quid tu freta longa pererras?
Non poteris vultus effugere ipsa tuos.
105
Inachi, quo properas? eadem sequerisque fugisque;
Tu tibi dux comiti, tu comes ipsa duci.
Per septem Nilus portus emissus in aequor
Exuit insana paelicis ora bove.
Ultima quid refero, quorum mihi cana senectus
110
Auctor? dant anni, quod querar, ecce, mei.
Bella pater patruusque gerunt; regnoque domoque
Pellimur; eiectos ultimus orbis habet.
115
De fratrum populo pars exiguissima restat.
Quique dati leto, quaeque dedere, fleo;
Nam mihi quot fratres, totidem periere sorores.
Accipiat lacrimas utraque turba meas!
En, ego, quod vivis, poenae crucianda reservor;
120
Quid fiet sonti, cum rea laudis agar
Et consanguineae quondam centensima turbae
Infelix uno fratre manente cadam?