Epistulae, Ovid, 43 B.C.-17 or 18 A.D, creator; Ehwald, Rudolf, 1847-1927, editor; Merkel, Rudolf, 1811-1885, editor
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
XML: Passage Full Text
Quid referam, quotiens dem vestibus oscula, quas tu
Hellespontiaca ponis iturus aqua?
Sic ubi lux acta est et noctis amicior hora
Exhibuit pulso sidera clara die,
35
Protinus in summo vigilantia lumina tecto
Ponimus, adsuetae signa notamque viae,
Tortaque versato ducentes stamina fuso
Feminea tardas fallimus arte moras.
Quid loquar interea tam longo tempore, quaeris?
40
Nil nisi Leandri nomen in ore meo est.
'Iamne putas exisse domo mea gaudia, nutrix,
An vigilant omnes, et timet ille suos?
Iamne suas umeris illum deponere vestes,
Pallade iam pingui tinguere membra putas?'
45
Adnuit illa fere; non nostra quod oscula curet,
Sed movet obrepens somnus anile caput.
Postque morae minimum 'iam certe navigat,' inquam,
'Lentaque dimotis bracchia iactat aquis.'
Paucaque cum tacta perfeci stamina terra,
50
An medio possis, quaerimus, esse freto.
Et modo prospicimus, timida modo voce precamur,
Ut tibi det faciles utilis aura vias;
Auribus incertas voces captamus, et omnem
Adventus strepitum credimus esse tui.
55
Sic ubi deceptae pars est mihi maxima noctis
Acta, subit furtim lumina fessa sopor.
57
Forsitan invitus mecum tamen, inprobe, dormis,
Et, quamquam non vis ipse venire, venis.
Nam modo te videor prope iam spectare natantem,
60
Bracchia nunc umeris umida ferre meis,