Epistulae, Ovid, 43 B.C.-17 or 18 A.D, creator; Ehwald, Rudolf, 1847-1927, editor; Merkel, Rudolf, 1811-1885, editor
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
XML: Passage Full Text
Elige de vacuis quam non sibi vindicet alter;
150
Si nescis, dominum res habet ista suum.
Nec mihi credideris — recitetur formula pacti;
Neu falsam dicas esse, fac ipsa legat!
Alterius thalamo, tibi nos, tibi dicimus, exi!
Quid facis hic? exi! non vacat iste torus!
155
Nam quod habes et tu gemini verba altera pacti,
Non erit idcirco par tua causa meae.
Haec mihi se pepigit, pater hanc tibi, primus ab illa;
Sed propior certe quam pater ipsa sibi est.
Promisit pater hanc, haec se iuravit amanti;
160
Ille homines, haec est testificata deam.
Hic metuit mendax, haec et periura vocari;
An dubitas, hic sit maior an ille metus?
Denique, ut amborum conferre pericula possis,
Respice ad eventus — haec cubat, ille valet.
165
Nos quoque dissimili certamina mente subimus;
Nec spes par nobis nec timor aequus adest.
Tu petis ex tuto; gravior mihi morte repulsa est,
Idque ego iam, quod tu forsan amabis, amo.
Si tibi iustitiae, si recti cura fuisset,
170
Cedere debueras ignibus ipse meis.
Nunc, quoniam ferus hic pro causa pugnat iniqua,
Ad quid, Cydippe, littera nostra redit?
Hic facit ut iaceas et sis suspecta Dianae;
Hunc tu, si sapias, limen adire vetes.
175
Hoc faciente subis tam saeva pericula vitae —
Atque utinam pro te, qui movet illa, cadat!
Quem si reppuleris, nec, quem dea damnat, amaris,
Tu tunc continuo, certe ego salvus ero.