Epistulae, Ovid, 43 B.C.-17 or 18 A.D, creator; Ehwald, Rudolf, 1847-1927, editor; Merkel, Rudolf, 1811-1885, editor
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
XML: Passage Full Text
Urbem constitui lateque patentia fixi
120
Moenia finitimis invidiosa locis.
Bella tument; bellis peregrina et femina temptor,
Vixque rudis portas urbis et arma paro.
Mille procis placui, qui me coiere querentes
Nescio quem thalamis praeposuisse suis.
125
Quid dubitas vinctam Gaetulo tradere Iarbae?
Praebuerim sceleri bracchia nostra tuo.
Est etiam frater, cuius manus inpia poscit
Respergi nostro, sparsa cruore viri.
Pone deos et quae tangendo sacra profanas!
130
Non bene caelestis inpia dextra colit.
Si tu cultor eras elapsis igne futurus,
Paenitet elapsos ignibus esse deos.
Forsitan et gravidam Dido, scelerate, relinquas,
Parsque tui lateat corpore clausa meo.
135
Accedet fatis matris miserabilis infans,
Et nondum nato funeris auctor eris,
Cumque parente sua frater morietur Iuli,
Poenaque conexos auferet una duos.
'Sed iubet ire deus.' vellem, vetuisset adire,
140
Punica nec Teucris pressa fuisset humus!
Hoc duce nempe deo ventis agitaris iniquis
Et teris in rabido tempora longa freto?
Pergama vix tanto tibi erant repetenda labore,
Hectore si vivo quanta fuere forent.
145
Non patrium Simoenta petis, sed Thybridis undas —
Nempe ut pervenias, quo cupis, hospes eris;
Utque latet vitatque tuas abstrusa carinas,
Vix tibi continget terra petita seni.