Epistulae, Ovid, 43 B.C.-17 or 18 A.D, creator; Ehwald, Rudolf, 1847-1927, editor; Merkel, Rudolf, 1811-1885, editor
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
XML: Passage Full Text
Fluctibus eiectum tuta statione recepi
90
Vixque bene audito nomine regna dedi.
His tamen officiis utinam contenta fuissem,
Et mihi concubitus fama sepulta foret!
Illa dies nocuit, qua nos declive sub antrum
Caeruleus subitis conpulit imber aquis.
95
Audieram vocem; nymphas ululasse putavi —
Eumenides fati signa dedere mei!
Exige, laese pudor, poenas! violate Sychaei ...
Ad quas, me miseram, plena pudoris eo.
99
Est mihi marmorea sacratus in aede Sychaeus
100
(Oppositae frondes velleraque alba tegunt).
Hinc ego me sensi noto quater ore citari;
Ipse sono tenui dixit 'Elissa, veni!'
Nulla mora est, venio, venio tibi debita coniunx;
Sum tamen admissi tarda pudore mei.
105
Da veniam culpae! decepit idoneus auctor;
Invidiam noxae detrahit ille meae.
Diva parens seniorque pater, pia sarcina nati,
Spem mihi mansuri rite dedere viri.
Si fuit errandum, causas habet error honestas;
110
Adde fidem, nulla parte pigendus erit.
Durat in extremum vitaeque novissima nostrae
Prosequitur fati, qui fuit ante, tenor.
Occidit internas coniunx mactatus ad aras,
Et sceleris tanti praemia frater habet;
115
Exul agor cineresque viri patriamque relinquo,
Et feror in dubias hoste sequente vias.
Adplicor his oris fratrique elapsa fretoque
Quod tibi donavi, perfide, litus emo.