Epistulae, Ovid, 43 B.C.-17 or 18 A.D, creator; Ehwald, Rudolf, 1847-1927, editor; Merkel, Rudolf, 1811-1885, editor
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
XML: Passage Full Text
Tu quoque cognosces in me, Meleagre, sororem!
Inpia quid dubitas Deianira mori?
Heu devota domus! solio sedet Agrios alto;
Oenea desertum nuda senecta premit.
155
Exulat ignotis Tydeus germanus in oris;
Alter fatali vivus in igne situs;
Exegit ferrum sua per praecordia mater.
Inpia quid dubitas Deianira mori?
Deprecor hoc unum per iura sacerrima lecti,
160
Ne videar fatis insidiata tuis.
Nessus, ut est avidum percussus harundine pectus,
'Hic,' dixit, 'vires sanguis amoris habet.'
Inlita Nesseo misi tibi texta veneno.
Inpia quid dubitas Deianira mori?
165
Iamque vale, seniorque pater germanaque Gorge,
Et patria et patriae frater adempte tuae,
Et tu lux oculis hodierna novissima nostris,
Virque — sed o possis! — et puer Hylle, vale!