Metamorphoses, TEI XML Edition Enhanced with Syntax Diagrams for 1.1-1.9 and 1.163-1.773. Ovid. Metamorphoses. Hugo Magnus. Gotha (Germany). Friedr. Andr. Perthes. 1892
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
XML: Passage Full Text
nec sibi cedentem Phoeboque parente superbum
non tulit Inachides , “matri ” que ait “omnia demens
credis et es tumidus genitoris imagine falsi.”
Erubuit Phaethon iramque pudore repressit
755
et tulit ad Clymenen Epaphi convicia matrem;
“quo ” que “magis doleas genetrix ,” ait “ille ego liber,
ille ferox tacui . Pudet haec opprobria nobis
et dici potuisse et non potuisse refelli.
At tu , si modo sum caelesti stirpe creatus,
760
ede notam tanti generis meque adsere caelo.”
Dixit et inplicuit materno bracchia collo
perque suum Meropisque caput taedasque sororum
traderet oravit veri sibi signa parentis.
Ambiguum , Clymene , precibus Phaethontis an ira
765
mota magis dicti sibi criminis utraque caelo
bracchia porrexit spectansque ad lumina solis
“per iubar hoc ” inquit “radiis insigne coruscis,
nate , tibi iuro , quod nos auditque videtque,
hoc te , quem spectas , hoc te , qui temperat orbem,
770
Sole satum . Si ficta loquor , neget ipse videndum
se mihi , sitque oculis lux ista novissima nostris.
Nec longus patrios labor est tibi nosse penates:
unde oritur , domus est terrae contermina nostrae.
Si modo fert animus , gradere et scitabere ab ipso.”
775
Emicat extemplo laetus post talia matris
dicta suae Phaethon et concipit aethera mente,
Aethiopasque suos positosque sub ignibus Indos
sidereis transit patriosque adit inpiger ortus.