Metamorphoses, TEI XML Edition Enhanced with Syntax Diagrams for 1.1-1.9 and 1.163-1.773. Ovid. Metamorphoses. Hugo Magnus. Gotha (Germany). Friedr. Andr. Perthes. 1892
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
XML: Passage Full Text
dissimilisque sui fratrem lugebat ademptum.
Quo postquam Aeacides fessus curaque viaque
275
venit et intravit paucis comitantibus urbem,
quosque greges pecorum, quae secum armenta trahebat,
haud procul a muris sub opaca valle reliquit,
copia cum facta est adeundi prima tyranni,
velamenta manu praetendens supplice, qui sit
280
se quoque satus, memorat, tantum sua crimina celat
mentiturque fugae causam: petit, urbe vel agro
se iuvet. Hunc contra placido Trachinius ore
talibus adloquitur: “Mediae quoque commoda plebi
nostra patent, Peleu, nec inhospita regna tenemus.
285
Adicis huic animo momento potentia, clarum
nomen avumque Iovem. Ne tempora perde precando!
Quod petis, omne feres tuaque haec pro parte vocato,
qualiacumque vides! Utinam meliora videres!'
Et flebat: moveat tantos quae causa dolores,
290
Peleusque comitesque rogant. Quibus ille profatur:
“Forsitan hanc volucrem, rapto quae vivit et omnes
terret aves, semper pennas habuisse putetis:
[*]
vir fuit et (tanta est animi constantia!) iam tum
acer erat belloque ferox ad vimque paratus,
295
nomine Daedalion. Illo genitore creatis,
qui vocat auroram caeloque novissimus exit,
(cura mihi pax est) pacis mihi cura tenendae
coniugiique fuit, fratri fera bella placebant:
illius virtus reges gentesque subegit,
300
quae nunc Thisbaeas agitat mutata columbas.
Nata erat huic Chione. Quae dotatissima forma
mille procos habuit, bis septem nubilis annis.
Forte revertentes Phoebus Maiaque creatus,