Metamorphoses, TEI XML Edition Enhanced with Syntax Diagrams for 1.1-1.9 and 1.163-1.773. Ovid. Metamorphoses. Hugo Magnus. Gotha (Germany). Friedr. Andr. Perthes. 1892
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
XML: Passage Full Text
ille suis Delphis, hic vertice Cylleneo,
305
videre hanc pariter, pariter traxere calorem.
Spem veneris differt in tempora noctis Apollo,
non fert ille moras virgaque movente soporem
virginis os tangit: tactu iacet illa potenti
vimque dei patitur. Nox caelum sparserat astris:
310
Phoebus anum simulat praereptaque gaudia sumit.
Ut sua maturus complevit tempora venter,
alipedis de stirpe dei versuta propago
nascitur, Autolycus, furtum ingeniosus ad omne,
candida de nigris et de candentibus atra
315
qui facere adsuerat, patriae non degener artis;
nascitur e Phoebo (namque est enixa gemellos)
carmine vocali clarus citharaque Philammon.
Quid peperisse duos et dis placuisse duobus
et forti genitore et progenitore Tonanti
320
esse satam prodest? An obest quoque gloria? multis
Offuit, huic certe! Quae se praeferre Dianae
sustinuit faciemque deae culpavit. At illi
ira ferox mota est “factis” que “placebimus” inquit.
Nec mora, curvavit cornu nervoque sagittam
325
impulit et meritam traiecit harundine linguam.
Lingua tacet, nec vox temptataque verba sequuntur,
conantemque loqui cum sanguine vita reliquit.
Quo miser amplexus ego tum patriumque dolorem
corde tuli fratrique pio solacia dixi!
330
Quae pater haud aliter quam cautes murmura ponti
accipit et natam delamentatur ademptam.
Ut vero ardentem vidit, quater impetus illi
in medios fuit ire rogos; quater inde repulsus